________________
૧૮
બાબા મુક્તાનંદ પરમહંસ આવ્યા. તેમનો વિચાર થોડા દિવસ ત્યાં રહેવાનો હતો. તેઓ બેએક મહિના વજેશ્વરી માતાના મંદિર પાસે એક ઝૂંપડીમાં રહ્યા. આ ઝૂંપડીનો હાલ જીર્ણોદ્ધાર કરવામાં આવ્યો છે અને તે દત્ત મંદિર તરીકે ઓળખાય છે. આ ઝૂંપડીની વચ્ચે એક
ઔદુંબરનું ઝાડ ઊભેલું છે. અહીંથી સ્વામીજી ભગવાન નિત્યાનંદના દર્શને જતા. તે વખતે વજેશ્વરીમાં સ્વામી મુક્તાનંદ કોણ છે તે કોઈ જાણતું નહીં. લોકોને લાગતું કે આ કોઈ ઉત્તર હિંદુસ્તાનના સંન્યાસી છે. પરંતુ એક દિવસ ભગવાન નિત્યાનંદ આ રહસ્ય ખોલ્યું અને સ્વામીજી પ્રત્યે માન વધી ગયું. ધીમે ધીમે સ્વામીજી વજેશ્વરીમાં પ્રસિદ્ધ થવા લાગ્યા, વજેશ્વરીના મંદિરમાં તેમના રહેવાનો તથા જમવાનો બંદોબસ્ત કરવામાં આવ્યો. આજુબાજુના લોકોને તેમના તરફ પ્રીતિ થવા લાગી અને તેઓ તેમની પાસે આવી સત્સંગ કરવા લાગ્યા. સ્વામીજી ભક્તિગીતો ગાતા, સંસ્કૃત શ્લોકો બોલતા અને મહાન સંતોનાં ભક્તિગીતો સુંદર સ્વરે ગાતા. લોકોના કોલાહલથી બચવા સ્વામીજી કેટલીક વખત વજેશ્વરી મંદિરની પાછળ આવેલા જંગલની ટેકરી પર આવેલી ગોદડિયા બાબાની સમાધિ પર રહેતા.
સ્વામીજીના વજેશ્વરીના વસવાટ દરમિયાન તેમના આધ્યાત્મિક જીવનનો એક નવો તબક્કો શરૂ થયો. ધીમે ધીમે સ્વામીજીએ તેમના ગુરુ ભગવાન નિત્યાનંદનાં ચરણોમાં શરણ લીધું. એક દિવસ રાત્રે સ્વામીજીએ એક સુંદર યુવાન સ્ત્રીને સ્વચ્છ સફેદ વસ્ત્રોમાં સજ્જ થઈને મંદિરમાંથી બહાર નીકળતી જોઈ. સ્વામીજીએ કુતૂહલવૃત્તિથી તેનો પીછો કર્યો. ધીમે ધીમે
