Mautne Hath Tali

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

Page 5

પેઠો એ બહાર નીકળી શકે નહિ. ન રસ્તો જડે, ને જંગલની અંદર રહી શકાય. જંગલની બખોલમાં દીપડા રહે, સૂવર રહે, લુચ્ચાં શિયાળ પણ રહે, સાપ અને અજગર પણ વસે.
સહુ સંભાળીને ચાલે. રોજનો એ રસ્તો. બિહામણો ઘણો, પણ થાય શું?
રાજુ નાના ભાઈઓ સાથે વાતો કરે. ખેતીની વાત થાય. ગામની કોઈ વાત થાય. એમ રસ્તો ધીરે-ધીરે કપાતો જાય.
વાતોમાં સહુ મશગૂલ. એવા મશગૂલ કે આજુબાજુ ક્યાંય જુએ નહિ. રસ્તા પાસે એક અજગર, કેવો અજગર ? તેર ફૂટ લાંબો અજગર. બાર મણની કાયાવાળો અજગર !
ભલભલા હિંમતવાળાની છાતી બેસી જાય તેવો અજગર! 6 દિવસે એદીની માફક ઝાડ પર રહ્યો, સાંજ પડી ને છે શિકારે નીકળ્યો. ૬ - 00-0-0-0-0-0-0-0- મોતને હાથતાળી
ઝાડની ડાળીએ પૂંછડી લપેટીને ઝાડ નીચે પડ્યો રહ્યો. રસ્તે કોઈ નીકળે એની રાહ જુએ. શિકાર મળે તો ચપ દઈને ઝડપી લઉં !
રાજુ નાના ભાઈઓ સાથે વાતોમાં પડ્યો હતો. અજગરની નજીકથી પસાર થયો. અજગર શાનો વાર લગાડે ?
એણે તરત તરાપ મારી. ઝપટ મારી રાજુને ઝડપી લીધો. ધીરેધીરે એના શરીરની આસપાસ વીંટળાવા લાગ્યો.
નાના ભાઈઓ ભયભીત થયા. અજગરને જોઈને | છળી ગયા.
અજગર રાજુને વીંટળાતો જાય. મજબૂત શરીરથી ભરડો લેતો જાય. મોતની ભીંસ વધારતો જાય.
ભીંસ તો અજગરની ! એવી ભારે ભીંસ લાગે કે છે શિકારનાં હાડકાંના ચૂરેચૂરા થઈ જાય. પછી શિકારને ભરડામાંથી છોડે. પોતાના મોંમાંથી ચીકણું પ્રવાહી કાઢે. શિકાર પર એને બરાબર લપેટે, ધીરે ધીરે મોં પહોળું , કરીને પછી નિરાંતે શિકારને ગળી જાય.
નાનકડા રાજુના મોંમાંથી ચીસ નીકળી ગઈ. ભારે મોટી રાડ ફાટી ગઈ. મોતને હાથતાળી -0-0-0-0-0-0-0 – ૭
0
-0-0-0
-0-0-0-0-0
O- B
-0.
-O