Madan Dhandev Charitra

Author(s): Tirthbhadravijay
Publisher: Shraman Seva Religious Trust

Page 158

मदन- धनदेवकथा
श्लोकमेतं लिलेखाऽयं, श्रीमत्या वसनाञ्चले । कुङ्कुमेन ततः किञ्चित्कार्यमुद्दिश्य निर्ययौ
गतश्चते प्रिये वीक्ष्यारूढे ते सोऽप्यथ द्रुतम् । प्राग्वत्तत्कोटरे प्राप्तः, पत्न्योर्गमनशङ्कया
ततः स्त्रीजप्तमन्त्रेण, व्योम्नोत्पत्य द्रुतं ययौ । चूतोऽपि तद्गृहोद्याने, तत्र तस्थौ च पूर्ववत्
ततश्च धनदेवोऽपि, रहो निजगृहे ययौ शय्यायां प्राग्वदस्वाप्सी - न्निदद्रौ च पटावृतः
तत्प्रिये च गृहे प्राप्ते, निःशङ्के वीक्ष्य तं तथा। शयिते शय्ययोर्निद्रासुखं च क्षणमापतुः
प्रातरुत्थाय चाऽर्हाणि, गृहकर्माणि चक्रतुः । धनदेवोऽस्ति चाऽद्याऽपि निद्राणो रात्रिजागरात्
I
अथ निद्रावशात्तस्य, पाणिः प्रावरणाद्बहिः । दक्षिणो निरगाद्भाव्य -वशादाबद्धकङ्कणः
वीक्ष्य तं चकिता लघ्वी, प्रिया ज्येष्ठामदीदृशत् । साऽपि स्माहाऽऽर्यपुत्रो नु, वरोऽयमिति यत्वया अवादि तदभूत्सत्य-मावाभ्यां कथमप्यहो ! | रहस्तत्राऽयमागत्य, तामुपायंस्त कन्यकाम् तदनेनाऽवयोस्तादृग्, वृत्तान्तो बुबुधेऽखिलः । मनागपीति मा भैषीः, करिष्येऽत्र प्रतिक्रियाम् इत्युदित्वा प्रदायाऽथ, ग्रन्थीन् सप्ताभिमन्त्र्य च । बबन्ध धनदेवस्य, वामे दवरकं पदे
।। १४३ ।।
।।१४४ ।।
।।१४५ ।।
।।१४६ ।।
।।१४७ ।।
।।१४८ ।।
।।१४९ ।।
।।१५० ।।
।।१५१ ।। युग्मम्।।
।।१५२ ।।
।। १५३ ।।
147