________________
નાના કે મોટા ગુરુ ભગવંતની ઉપેક્ષા કરીને ટી.વી. જોવામાં, સમાચાર પત્ર વાંચવામાં, વાતો કરવા વગેરેમાં વ્યસ્ત રહે તો આશાતનાનો દોષ લાગે છે. વહોરાવવાનો લાભ બધાએ લેવો જોઈએ. ગુરુ ભગવંતને વહોરાવવાનાં સંસ્કાર બાળકોને પણ આપવા જોઈએ.
૭. ઘણીવાર અજ્ઞાની લોકો મ.સા.નો અવાજ સાંભળીને પોતાના ઘરમાં સાધુના નિમિત્તે આરંભ કરીને ખિચિયા, પાપડ શેકે છે. એ ઉચિત નથી. ઘણા લોકો પોતાના માટે બની રહેલી રસોઈ, દૂધ વગેરેને મ.સા.નો ઉદેશ્ય બનાવીને દોષિત બનાવી દે છે. કુશળ શ્રાવક-શ્રાવિકાઓને નિયમ (૧)ના અનુસાર ઉપયોગ રાખવો જોઈએ.
૮. ગામમાં આયંબિલ ખાતુ ન હોય અને મ.સા.ને આયંબિલ હોય તો મ.સા.ને માટે અલગ બનાવવાની જરૂર હોતી નથી. આપણા ઘરમાં જે પણ બની રહ્યું હોય, એમાંથી જ ઉપયોગપૂર્વક લુખ્ખ કાઢી લેવું જોઈએ અથવા મ.સા.ને વહોરાવા પહેલા વઘાર આપવું નહીં. બધી અથવા થોડી રોટલીઓ લુખી જ રાખવી જોઈએ. તેમજ એ દિવસે ઘરના બધા કે કેટલાક સદસ્યોએ લુખી રોટલી ખાઈને સાધુ ભગવંતોને નિર્દોષ ગોચરી વહોરાવવાનો લાભ લેવો જોઈએ.
૯. વહોરાવતા સમયે સૌ પ્રથમ ઉત્તમ દ્રવ્યોને બતાવવા જોઈએ. પછી સામાન્ય દ્રવ્ય બતાવવાનું વિધાન છે. નહીંતર પહેલા મ.સા. સામાન્ય દ્રવ્ય વહોરી લે તો વિશેષ દ્રવ્યોના લાભથી વંચિત રહી જવાય છે.
૧૦. ક્યારેક મ.સા. પધાર્યા હોય અને આપના ઘરે રસોઈ ન બની હોય, તો દરવાજાથી જ મ.સા.ને “રસોઈ નથી બની” આમ કહીને પાછા નહી મોકલવા. પરંતુ એમને બહુમાનપૂર્વક આમંત્રણ આપીને ઘી, ગોળ, દૂધ, સાકર, ખાખરા, સૂંઠ, ગંઠોડા, મિઠાઈ વગેરે જે પણ વસ્તુ ઘરમાં હોય તેનો લાભ આપવાની વિનંતી કરવી જોઈએ.
૧૧. જ્યારે પણ મ.સા. પધારે, ત્યારે એમનું ભક્તિપૂર્વક સ્વાગત કરવું જોઈએ તેમજ વહોરાવ્યા પછી સમયાનુસાર પાછા વળાવવા જવું જોઈએ. ઓછામાં ઓછું પોતાના ઘરની બહાર સુધી તો વળાવવા જવું જ જોઈએ. મ.સા. ગામમાં અજાણ હોય તો એમને આજુ-બાજુના બધા ઘર બતાવવા જોઈએ.
૧૨. મ.સા.ને વહોરાવવાનો આગ્રહ કરવો ઉચિત છે, પરંતુ એટલો આગ્રહ પણ ન કરવો જોઈએ કે એમને તકલીફ ઉઠાવવી પડે. માટે વિવેક રાખવો.
