________________
અઠવાડિયાનું બાળક જ્યારે આટલો વિકાસ કરી શકે છે તો તારી કુક્ષીમાં તો એક મહિનાનું બાળક છે. આપણા જૈન શાસનમાં તો એકેન્દ્રિય જીવની હત્યામાં પણ પાપ બતાવ્યું છે તો એક પંચેન્દ્રિય જીવ એમાં પણ એક નાના બાળકની હિંસામાં કેટલું પાપ હશે ? એ પણ એક માઁ થઈને તું સ્વયં કેવી રીતે આ કાર્ય કરાવી શકે છે ? જરા વિચાર વિધિ !
વિધિ : પણ ભાભી...
મોક્ષા : પણ શું વિધિ ? તું જાણે છે ગર્ભપાત કેન્દ્રમાં કેટલા નૃશંશ ઉપાયથી ગર્ભમાં રહેલા બાળકને બહાર કાઢીને એને ફેંકી દેવામાં આવે છે.
વિધિ : કેવો ઉપાય ભાભી ?
::
મોક્ષા : વિધિ એબોર્શન કરવાના ચાર પ્રકાર છે. સૌથી પહેલી પદ્ધતિ છે. ડી.એન.સી.ઓપરેશન. ડૉક્ટરી સાધનોના દ્વારા સગર્ભા સ્ત્રીના ગર્ભાશયનું મુખ પહોળું કરવામાં આવે છે. પછી સાધનોમાંથી એક ચાકુ અથવા કાતર જેવા હથિયારને અંદર નાંખીને જીવિત બાળકને
વીંધવામાં આવે છે. ગર્ભમાં તડપતું બાળક રક્તરંજિત
થઈને અસહ્ય વેદનાથી પોતાનો પ્રાણ છોડી દે છે. પછી ચમચી જેવા સાધનથી બાળકના ટુકડે-ટુકડા બહાર નીકાળવામાં આવે છે. શાંત બનેલું મસ્તિષ્ક, રક્ત રંજિત બનેલા આંતરડા, બહાર પડેલી આંખો, હજુ સુધી દુનિયામાં જેણે પહેલો શ્વાસ પણ નથી લીધો એવા ફેફસા, નાનું સરખું હૃદય, હાથ અને પગ વગેરે અવયવોને બહાર કાઢીને જલદીથી બાલ્ટીમાં ફેંકવામાં આવે છે.
વિધિ ! બીજી હોય છે શોષણ પદ્ધતિ – જેમાં ગર્ભાશયમાં એક પહોળી નળીનો અગ્રભાગ ઘુસાડવામાં આવે છે, એ નળીની સાથે એક પંપ જોડાયેલો હોય છે. નળીના બીજા ભાગથી એક મોટી
બોટલ જોડાયેલી હોય છે. નળીના અગ્રભાગને ગર્ભાશયમાં વ્યવસ્થિત કર્યા પછી પંપને ચાલુ કરવાથી ગર્ભમાં રહેલું બાળક પેટમાં ટકરાય છે. ટકરાવથી એને ઉંડો ઘા લાગે છે. અને બાળકના કોમળ અંગના ટુકડેટુકડા થઈને બહાર આવી જાય છે. અને જો કોઈ જીવ અત્યંત બલિષ્ઠ હોય તો એ આખું ને આખું જીવિત બહાર
આવી જાય છે ત્યારે બંધ બોટલમાં જોરથી ટકરાઈને પોતાના પ્રાણ છોડી દે છે. આ પદ્ધતિથી તો ક્યારેક ક્યારેક આખું ને આખું ગર્ભાશય જ બહાર આવી જાય છે. જેથી સ્ત્રીને કમરદર્દ વગેરે અનેક
167
