Jain Dharm Prakash 1923 Pustak 039 Ank 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

લાલ ઘટાલાન માં લક્ષણ જાય; રંગે રાખ્યો લેભને, ખત ખત્તા ખાય. વા ' ફરે વાદળ ફરે, ફરે નદિના પર; ઉત્તમ બોલ્યા નવ ફરે. પશ્ચિમ ઉગે આર. સાકર ને તજે સરસપણે સમલ તજે ન ઝર; સજજન તજે ન સજનતા, દુર્જન તજે ન વેર. આળસમાં દુઃખ અતિ ઘણું, ભર્યો રહે ભરપૂર; તે માટે સજજન તમે કરે દેહથી દુર આળસ તજી ઉદ્યમ કરો, ચિત્તમાં કરી વિચાર; સુખ પામે જન સર્વદા, વળી સુધરે સંસાર. કાલ કરે સે આજ કર, આજ કરે સે અળ; અવસર વીયે જાત છે, ફેર કરેગ કબ? વ્યાપારે. ધન સાંપડે, ખેતી થકી અનાજ અભ્યાસે વિધા મળે, ખાંઠા બળથી રાજ. સંગ્રાહક ચુનીલાલ ભાગ્યચંદ.
- ડી કાંપે મુંજય તીર્થની યાત્રાની ઇચ્છા ને ઝંખના રાખનારા
ભાઈબહેને પ્રત્યે સમાચિત બે બોલ.
(લેખક-ગુણાનુરાગ કે રવિજયજી) કઈક ઉત્તમ જૈન ભાઈ બહેને આત્માના કલ્યાણ માટે પ્રતિવર્ષ શવુંજયાદિ કોઈ ને કઈ તીર્થની યાત્રા નિયમિત જવાને ટેવાયેલા હોય છે. ત્યારે કેટલાક ભાઈ બહેનો સગોની પ્રતિકૂળતાથી કે આળસને કૃણાદિક કાડીયાની પરવતાથી ભાગ્યેજ પવિત્ર તીર્થયાત્રાનો લાભ લઈ શકે છે. જે આળસ કે કૃપણ. તાદિક દેને દૂર કરી શકાય તે પછી શત્રુંજય જે પવિત્ર તીર્થરાજની યાત્રા –રવા ભક્તિને લાભ સહેજે લઈ શકાય. કેટલાક મુગ્ધ ભાઈ બહેનો તીર્થ સાવા કરવા જવાની કે તેવાં બીજાં ધમાચરણ કરવાની ભાવનાજ ભાવતા બેસી રહે છે, પરંતુ ખરી તકે પુરૂષાતન ફોરવીને ધણું કામ કરતા નથી, તેથી
૧ પવન. ૨ તલવાર,
માનના