Jain Dharm Prakash 1918 Pustak 034 Ank 08

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 2

જૈન ધર્મ પ્રકાર.
શ્રેય: પ્રમોદદાયિ જનને, વિદ્યાવિનોદે વસે, નેથી અવલોકતાં વિકનાં ચિત્તો સદા ઉદ્ધસે; અહં ધ્યાન ધરે સદા હૃદયમાં સુર પ્રદે નમે, એવા ગુરૂનાં પદે નિતનમું, આત્માવિપેજે રમે.
સંઘવી કેશવલાલ નાગજીભાઈ–સાણંદ,
प्राप्तनो सदुपयोग.
(લેખક ભીખાભાઈ છગનલાલ શાહ.)
(અનુસંધાન પુર ૧૬૩ થી.)
શાર્દૂલવિક્રીડિત છંદ. જે જે હેય અભક્ષ ભક્ષણ કરી, પવીશ ને દેહને, જે જે હેય અપેય પાનું. તજજે, એ વ્યર્થ વ્યામોહ છે; ચાલુ કાળ કરાળ હાથ સઘળે, ફાટયું બધું આમ હા,
ક્યાં દેવાં થીગડાં તથાપિ અરજી, કર્તવ્યની સાફ આ, સડા લેમન આઈસક્રીમ કુલરી, શું બટલે હટલે, બો બેશજ ચાહ વાહ પ્રસરી, થાક્યો હવે ટોટલે; રડાં સેલીનતાન આદિ રાવળ, જાણ્યું ન શાથી બને, એવી ચીજ અનેક છેક ઉદરે. દી તજી ટેકને. હા! જે ખાંડ બિરાદિ કંદથી બને, છેવાય છે લેહીંથી, જાણી શું ખવાય જેન વરગે, કેવાય ના કેઈથી; છેડે જાણ ઘણું વિવેક ધરીને, ગતી બધી પોલને, વીરા વીરતનુજ કાંડ સમજી, શું નિત્ય વાગોલ રે. તેને ધન્ય હોદરી અણસણ, કે વૃત્તિક્ષેપથી, ત્યાગે ભિન્ન રસ વાતે વિવિધથી, જિવાતા ચેપથી; ન્હારે દૂર ડરી ડરી તનતણી, રક્ષા કુંડી યુક્તિથી, સાધે સાધ્ય અસાધ્ય રીત વરતી, યુક્તિ પ્રયુક્તિ મથી.
નિંદા ને વિકયા વિના ન જપતી, જે જીભડી રાંડ એ, વાળે વાર હઝાર રે ન વળવી, સૌ દાંડમાં સાંઢ એ. બોલે બેલ ગલેલ તુલ્ય તજવી, થ્થા બહુ કાંકરા,
વાધે કલેશ હમેશ વૈર સજતી, ગુંચાળવા ઝાંખરા. ને આનંદ આપનાર કલ્યાણના વૃક્ષ સમાન.
છે