Book Title: Jain Dharm Prakash 1918 Pustak 034 Ank 06
Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 18
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir જૈન ધર્મ પ્રકાસ. તે કન્યાનું આવું સંભાષણ સાંભળીને રાજપુત્રનાં અજ્ઞાનમય નેત્રપડળ દૂર થઈ ગયાં, હૃદયમાં વૈરાગ્યનો સંચાર થશે અને તે વખતથી પિતાની પજાના પુત્રપુત્રીને સમષ્ટિથી જેવા લાગે. આ પ્રમાણે રાજપુત્રને સન્માર્ગે ચડાવી ને ધર્મશીલા પિતાને ઘેર ચાલતી થઈ. ઘણા કાળ સુધી રાજ્યનું સુખ ભોગવ્યા પછી તે કુમારના મનમાં થયું કે“મેં આ સંસારમાં જન્મ ધરી દેહનું સાર્થક કાંઈ કર્યું નહિ, માટે કઈ જ્ઞાની મહાત્માન સમાગમ થાય છે તેની આગળથી ધર્મશ્રવણ કરી દેહનું કલ્યાણ કરવાની પિરવી કરું. આ વિચાર અહેનિશ તેના મનમાં થયા કરતો હતો, તેવામાં પૂર્વ પુણ્યના ઉદયથી તેજ નગરમાં એક વૃદ્ધ મુનિરાજનું આગમન થયું. તે શુભ સમારચાર સાંભળીને રાજકુમાર તેના દર્શનાર્થે ગયે અને વિધિપૂર્વક વંદના કરી બે હાથ જોડીને અરજ કરવા લાગ્યા કે-“હે દયાળુ! મારા આત્માનું કલ્યાણ થાય એવી પેરવી બતાવે કે જેથી મારે આ સંસારમાં અથડાવું બંધ થાય.” મહાત્મા બોલ્યા–“હે ભદ્ર! આ સંસારને વિષે મનુષ્ય માત્રને કચન અને કામિની દુ:ખનું કારણ છે. મહા સમર્થ પુણ્યશાળી જીવ કંચન અને કામિનીને ત્યાગ કરે છે. તેમાં પણ જે મનની વાસનાને ત્યાગ કરે છે તે જ શ્રેષ્ઠ છે. એક સ્ત્રી જન્મથી કુંવારી હતી, તેણે સાઠ વર્ષનું આયુષ્ય બ્રહ્મચર્યમાં વિતાવ્યું. પુ. રને સંગ તે શું પણ તેના અંગના રંગને પણ સંકપ તેને થયે નહોતે, પણું તેનામાંથી વાસનાને નાશ થયે નહોતું. કર્મને તે માંદી પડી ને આસપાસના મનુષ્ય વૈદને લાવ્યા. તે બ્રહ્મચારિણી સ્ત્રી પુરૂષને પર્શ કરતી ન હોવાથી તેને પડદામાં બેસાડી હાથે દોરી બાંધી તે દેરીને છેડા વિધને આપે અને વૈધે દેરી ઝાલતાં તે બ્રહચારિણીના શરીરને ઠંડક વળે એવી ભાવના કરી. તે ભાવના બ્રા રણને ફળી. તેને શાંતિ વળી પણ તેજ ક્ષણે તે સ્ત્રીના હદયાકાશમાં એવી વાસના જમી કે “ હાથે બાંધેલી દોરી દ્વારા મને પુરૂષનો સ્પર્શ થતાં આટલી શાંતિ વળી તો જે રીઓ સદાકાળ પુરૂષને સ્પર્શ કરતી હશે તેને કેટલી શાંતિ વળતી હશે?” એ વિચારમાં ને વિચારમાં તેનું અવસાન થયું ને તેને વેશ્યાનો જન્મ ધરે પડ્યો. તાત્પર્ય કે કનક અને કામિની તે તજાય છે પણ મનની વાસના તજવી મા દુર્લભ છે. હે રાજકુમાર ! અશુભ વાસનાનું ફળ હમેશાં અશુભ જ હોય છે, માટે હાનિશ શુ વાસનાની ભાવના કરવી એ ઉત્તમ પુરૂષનું લક્ષણ છે.” આ પ્રમાણે મુનિને બેધ સાંભળતાં તે રાજકુમારની વૃત્તિ નિર્મળ થઈ, સંસાર ઉપરની દરેક ચીજ ઉપરથી તેનો મેહુ નાશ પામે અને તે અરિહંતના ઇરાનમાં તલ્લીન થવા લાગ્યા. કમેકમે વ્રત પચખાદિક નિયમ વડે આયુષ્ય પૂરું કરીને તે દેવકનાં સુખને પ્રાપ્ત થયે. મીરાંદ કરશનજી શેઠ. વાળહડમતીયા (જુનાગઢ) For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36