________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ફુટ નેધ અને ચચ.
તથા સ્વાર્થ પ્રપંચની અનેક દુષ્ટ કલ્પનાઓથી ઓતપ્રોત ભરેલા મહાન હૈયે યાત્રાઓ કરવાથી, દેવોના દર્શન કરી પગના તળીઆઓ ઘસાવાથી, ઉપવાસ કરી કરી ગુંદરની રાબડીનું સત્યાનાશ કાઢવાથી, મંદિરોમાં પ્રભુપૂજનાથે કેશર કસ્તુ રીને ઘૂળેલા કટોરાના કટેરાઓ ખલાસ કરવાથી, સાંભળવાનું અજીર્ણ થાય ત્યાં, સુધી ગુરૂનાં વ્યાખ્યાને સાંભળવાથી જે પુણ્ય પ્રાપ્ત કરશો તેના કરતાં કોઈ એક અનાથ, નિરાશ્રિત, દુઃખી બાળકને નિઃસ્વાર્થ બુદ્ધિથી” અન્નદાન અને વિદ્યાદાન આપી, નીતિને માગે ચઢાવી, પિતાની આજીવિકા મેળવવા જેટલો સમર્થ' બનાવવોમાં અસંખ્યાત ગણું પુન્ય પ્રાપ્ત કરશે.” આ પેરામાં પછવાડેના વિભાગ માટે અમારો વાંધે છેજ નહિ; પણ શરૂઆતની હકીકત જે શબ્દોમાં લખવામાં આવી છેનિંદવામાં આવી છે, લગભગ નકામા જેવી દર્શાવવામાં આવી છે તેથી અમને બહુ ખેદ થાય છે. લેખક મહાશય ભૂલી જાય છે કે અનાથ, નિરાશ્રિત, દુઃખીને અન્નદાન તથા વિદ્યાદાન આપવાની સમજણજ તેવાં કાર્યો કરવાથી આવે છે. દેવપૂજા,મંદિરગમન, ઉપવાસ, ગુરૂ સમિષ જ્ઞાનશ્રવણ, યાત્રા પર્યટન વિગેરે કૃત્ય મનુષ્યની કસોટી કરાવનારા, તેને સાચે રસ્તો દેખાડનારા છે, બાકી ધર્મશ્રદ્ધા રહિત મનુષ્ય તો બંને પ્રકારથી ચુત થતાજ ઘણીવાર માલુમ પડે છે. આવા લેખો લખવાથી અને પ્રસિદ્ધ થવાથી કોમનું શું શ્રેય થાય? તેની અમને ખબર પડતી નથી. કદાચ કોઈ બાબત લેખકને રૂતી ન હોય તે સારા શબ્દોમાં તે ક્યાં જણાવાતી નથી, કે જેથી આવા
ભાવના ભૂખ્યા-હડકાયા”વિગેરે કલેશજનક શબ્દ વાપરવાની તેમને જરૂર પડી. આવા લેખ લખતાં લેખકે અને દાખલ કરતાં અધિપતિઓએ બહુ વિચાર કર. વાની જરૂર છે. આ સંબંધમાં અમારા શ્રાવણ માસના અંકમાં આપેલ “સંત-સાધુ જેનોના મુખમાં કેવાં વચન શોભે?”એ લેખ વાંચવા કૃપા કરવી અને તે લેખના મથાળાની ગાથા બરાબર કંઠે કરી તેના રહસ્યનું મનન કરવું.
નવીન જમાનામાં ઉછરેલા યુવકો એમજ સમજે છે કે “અમારે વૃધ્ધોનુંનેતાએનું શું કામ છે ? તેઓ વિના ક્યાં ચલાવી શકાય તેમ નથી?”તેઓ ઘણી વખત તિરસ્કારની દષ્ટિથી ઘરડાઓ-વડીલો-વૃધે–પૂર્વકાળના નેતાઓ તરફ જુએ છે, પરંતુ નવીન વિચારકે અને યુવાનોએ તેમની સાથે રહી કાર્યો કરવાની કેટલી જરૂર છે તે બાબતમાં એક ઉપયોગી નિબંધ જુલાઈ માસના સાહિત્ય' માં બહાર પાડેલ છે, જેના કામમાં પણ આવું સંઘદૃન ઘણી વાર થતું હોવાથી તે
એકના શબ્દો વિચારવા લાયક–અનુકરણ કરવા લાયક હોવાથી અત્રે ટાંકીએ છીએ. લેખક લખે છે:-“હિંદુસ્તાન દેશની ઉન્નતિ એકલે હાથે થવાની નથી. એક ભાગ આગળ વધે, બીજે દાગ અંધારામાં ફાંફાં મારે તે સમગ્ર દેશને કેવી રીતે ઉદય છે. નવા વિચારો એકને લાગુ પડવાથી દેશમાં સર્વત્ર અશાંતિ પથરાશે, અને
For Private And Personal Use Only
