________________
उल्लसन् मनसः सत्य, घण्टां वादयतस्तव । भावपूजारतस्येत्थं, करक्रोडे महोदयः ॥ ७ ॥
भावार्थ : उल्लसित मन से सत्य रूप घण्टवादन करता हुआ और भाव पूजा में लीन बना हुआ तेरा मोक्ष तेरी हथेली में ही है ||७|৷
द्रव्यपूजोचिता भेदो, पासना गृहमेधिनाम् । भावपूजा तु साधूनामभेदोपासनात्मिका ॥ ८ ॥
भावार्थ : गृहस्थों को भेदपूर्वक उपासनारूप द्रव्य पूजा योग्य है और अभेद उपासना रूप भावपूजा तो साधुओं को ही योग्य है ॥८॥
ध्यानाष्टकम्-30
ध्याता ध्येयं तथा ध्यानं, त्र्यं यस्यै कतां गतम् । मुनेरनन्यचित्तस्य, तस्य दुःखं न विद्यते ॥ १
भावार्थ : ध्याता ध्येय और ध्यान इन तीनों की एकरूपता को जिसने प्राप्त कर लिया है, ऐसे एकाग्रचित्त मुनि को कोई दुःख नहीं होता ॥१॥ ध्यातान्तरात्मा ध्येयस्तु, परमात्मा प्रकीर्तितः । ध्यानं चैकाग्र्यसंवित्तिः समापत्तिस्तदेकता ॥ २ ॥
,
भावार्थ : ध्यान करने वाला अन्तरात्मा है, ध्येय परमात्मा को कहा गया है और ध्यान एकाग्रता की बुद्धि है । इन तीनों की एकता को समापत्ति कहा जाता है ||२||
६७