Girnar Tirthoddhar Ras

Author(s): Naysundar Gani, Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Mohanlal Dalichand Desai

Page 24

સુણ (જે) સુણ રે લેકે અણિ થાનિક થિરથાઓ, મુઝને સમઝાવ્યા પાખે. રખેવહી જાઓ રે
- સુણજે સુણજે રે લોક આંચલી અતિકાલ મસિ-પંજતણિ પરિ, સૂપડા સરિખા કાન આ નર આવો સિંહ સ,િ દાંત કુહાડા સમાનરે સુ. ૬૦ મેટા સુંડલ સરિખું મસ્તક, પાવડા વીસે નખ દીસે રે અટ્ટહાસ કરે અતિ ઉચું લોક પ્રતિઈ બહાવે રે સુ , નરે જનને વિદારવા લાગા હુઆ હાહાર તારે રાજપુરૂષ સુભટ સવિ આવી, સે બોલાવ્યો ત્યારે . ૬ર કુણ તું દેવ અ છે કે દાનવકાં જનને સંતાપે રે પૂજા દિક જોઈએ તે માગે, જેમ સંઘવીતે આપે રે સુ. ૬૩ સો કહે મુઝ સમઝાવ્યા પાખે, પગ જે ભરશો કરે તો માહરા મુખમાંથી થઈને, યમપુરિ જાશે સાદર સુ. ૬૪
શગ શમગિરી ભાણેજને જય રાજ દઈને ઢાલ ૬ સે પુરૂષની એ સુણી વાણું, થયાં વિલખાં મન
તે સુભટ શીધ્ર આવીઆ, સંઘવી જિહાં રતન્ન તમ-ત્યારે. ૫૯ સુણ -સુણજો. પહેલાં જ ને બદલે ત્ય કવચિત વપરાતે થાનિક સ્થાનનસ્થળ થિર-સ્થિર પાખે-વગર વહી જાઓ- ચાલ્યા જાઓ ૬૦ મસિ. પુજ- મેશને ગલે. ૬ સુંડલ- સુલે. મોટે ટોપલે, વડા- પેચી ટોપલા તગારાં ભરવાનું ઓજાર વિસે બધા વીશ. અટ્ટહાસ ( સંઅટ્ટમેટેથી+હાકા-હરાવું તે ) ખડખડ હસવું છે. પ્રતિ પ્રત્યે સામું બહાને બીવરાવે. [ જુનું રૂપ ]; દર વિદારવા-મારવા, હાહાહાહાકાર શાકને ગભરાટ. સુભટ દ્ધા. થામ કાળા. શું તે કાળાન બોલા આહવાહન આપ્યું. ] નવ, રાક્ષસ; ૬૫ વિષે વિષ્ણુ તુશી જ દી ૬૬