________________
મને પોળ નહીં ફાવે, મને ગામડું કે નાનું શહેર નહીં ફાવે, આ એક જ મુદ્દે આજની છોકરીઓએ સંઘોના સંઘોને ઉજ્જડ કરી દીધા છે. સંઘે દેરાસર, ઉપાશ્રય, આંબેલખાતું, પાઠશાળા બધું જ ઊભું કર્યું, ને તમારા આ એક જ નખરાંથી એ બધું જ નકામું થઈ ગયું. સંઘના અબજો રૂપિયા નકામા ગયા. હવે તમે જ્યાં જાઓ છો ત્યાં શું ? નવું ઊભું કરવાનું ? તો બીજા અબજો રૂપિયા જોઈશે. નથી ઊભું કરવું ? તો જૈનત્વ ખતમ થઈ જશે. મને કહેવા દો કે એ છોકરી જે ભગવાનની પૂજા કરી રહી હતી, એ જ ભગવાનને તમાચો મારી રહી છે. ગામડાની લાખદોઢ લાખની કમાણી છોડીને શહેરમાં પાંચ-પચીસ હજારની નોકરી કરતો છોકરો- એ છોકરીની ખોટી જીદનું પરિણામ છે. પોળના પાંચ માળનું મકાન ને ભવ્ય જિનાલયોને છોડીને વનરૂમકિચનમાં કુટાતો છોકરો – એ છોકરીની ખોટી જીદનું પરિણામ છે.
I ask you, હવે કદાચ ગામડે કે પોળમાં પાછા નહીં જઈ શકો, અહીંથી સ્થળાંતર કરવું નહીં એટલું નક્કી કરવું છે ? આ સંઘ, આ દેરાસર, આ ઉપાશ્રય, આ પાઠશાળા, આ આરાધનામય પરિસર આને કદી છોડવા નહીં, આટલું નક્કી ખરું ? પૈસા વધે છે ને તમારા નખરાં વધે છે. પોળ નથી ફાવતી, પછી સોસાયટી નથી ફાવતી, પછી out of city જવું છે ને પછી out of country જવું છે. સતત આ સ્થળાંતરોએ શાસનની સમક્ષ કેવા વિકરાળ પ્રશ્નો ખડા કર્યા છે એનો તમને ક્યાં ખ્યાલ છે ?
જેઓ હોટલમાં રાત્રિભોજન, વોટરપાર્કમાં રમત વગેરે પાપો કરે છે, ને એ પાપોની અનુમોદના થઈ શકે ને લોકોને પણ એ પાપો કરવાની પ્રેરણા મળે એ માટે સોશિયલ મીડિયામાં એની જાહેરાત કરે છે તેઓ પણ આખલા જેવા છે. તેઓ મહાવીરના આદર્શોનું ખૂન કરીને ગામ વચ્ચે ઢંઢેરો પીટે છે કે જુઓ, અમે આ રીતે મહાવીરના આદર્શોનું ખૂન કર્યું, બહુ મજા આવી, તમે પણ ખૂન કરો, બહુ મજા આવશે.
પરમાત્માએ જે જીવોને તારવા માટે ઘોર ઉપસર્ગો સહ્યા, એ જીવોને
Feelings Jinshasan
૧૪
