Divyadeep 1969 Varsh 06 Ank 01 02

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 6

દિવ્ય દીપ ભલે પડી ગયે, પણ પડી રહેવાનું નથી, જીવ્યો? માત્ર વર્તમાનને જોઈને આગળ વધતું ઊભા થઈ જવાનું છે. ઊભે નહિ થાઉં તે ગયે. મનમાં એક જ સંકલ્પ કર્યોઃ જેમ બને પાછળથી આવતી ગાડીઓ નીચે ચગદાઈ જઈશ. તેમ હું વર્તમાનને, આજને સરસ રીતે જીવીશ.
પણ જે ભૂલમાંથી છલંગ મારીને બહાર માણસ ભવિષ્યનું આયોજન (Planning) નીકળી આવે છે એ તે મહામાનવ છે. આવા કરે છે પણ વર્તમાનની ક્ષણોને નબળાઈઓથી માનવથી માનવજાત ઊજળી છે અને એમનામાંથી ભરીને બેઠા છે. ભવિષ્ય માટે વિચારો બહુ સારા પ્રેરણા મેળવે છે.
પણ વર્તમાનની વાત કરે તે કહેઃ અત્યારે કેનેડાના બગીચામાં ઝાડ નીચે એક યુવાન
જવા દે; ભવિષ્યમાં અમારે અમારે ઘણાં ઘણાં બેઠે બેઠે વિચારી રહ્યો હતો ? જુગારી મિત્રે
5 સારાં કામ કરવા છે. મળ્યા, ભણવામાં મન ન લાગ્યું. માબાપે જે
ઘડપણમાં અમારે આ જ કરવાનું છે. ધનથોડા પૈસા મોકલ્યા તે મેં વ્યસનમાં એમના એમ પતિએ શું કહે : અમારા થડા problems ખરચી નાખ્યા. હવે આમાંથી હું બહાર કેવી રીતે છે એ પતિ જાય પછી દાન કરવું છે, આરામ આવું? જીવનથી થાકેલે યુવાન વિચાર કરતાં લેવા છે, સેવા કરવી છે. પૂછો : અત્યારે ? કહેઃ કરતાં આડો પડ્યો. પાસે નાની-શી સુવાની નહિ, હમણાં નહિ, ભવિષ્યમાં. એક ચેપડી પડી હતી. તેનું પાનું ખોલ્યું. પાગલને ખબર નથી કે ભવિષ્યની પળ કોના વાકય વાંચ્યું :
હાથમાં છે? માણસના હાથમાં છે તે કરી શકો દૂરના અસ્પષ્ટ ભવિષ્ય તરફ નજર કરી નથી, કરતો નથી, અને જે નથી તે માટે ભાવિનાં અફસેસ કરે છે એના કરતાં નજીકનાં સ્પષ્ટ સ્વપ્નાં સેવે છે, ઊંઘમાં જ જીવન પૂરું કરે છે. પદાર્થો સામે નજર કરીને આજની પળમાં ઊભે આજની પળ ગઈકાલે ભવિષ્ય હતી અને થઈ જા. અત્યારની આ પળમાં જ ઊભે થઈ એ જ પળ આવતી કાલે ભૂતકાળ થઇ જવાની છે. જા. જે પળ તારા હાથમાં છે એ પળને તું ગઈ કાલે જે ભવિષ્ય હતી તે પળ અને આવતી ધન્ય બનાવ.”
કાલે ભૂતકાળ થનારી પળ અત્યારે તે તમારા યુવાને વાગ્યું અને જાગૃત થયે. ઊભે થઈ હાથમાં જ છે.
' ગયે અને કામે લાગ્યું. ધીમેધીમે આગળ વધતે આ પળ જે ઉપયોગમાં ન લે, આ પળમાં વધતે એ ડૉકટર થયે. ઇંગ્લેન્ડમાં સંસ્થાઓ જે સાવધાન ન બને, આ પળમાં નબળાઈમાંથી સ્થાપી અને સરને એને ઈલ્કાબ મળે. સર બહાર ન આવી શકે તે માની લેજો કે તમે વિલિયમ સ્કરનું જીવનચરિત્ર લખાયું. કદી પણ બહાર નથી આવવાના.
વ્યસનમાં પડેલે, બદીઓમાં ડૂબેલે, જગા- જે અત્યારે નથી આવતે એ કદી નથી રીઓમાં સમય પસાર કરનાર પચીસ વર્ષને આવી શકતા. આ જુવાન એક વાક્ય વાંચી ઊભું થઈ ગયે. અત્યારે એને વિચાર આવ્યું, એનામાં બળ એવું જીવન જીવ્યે કે એની ૧૪૬૪ પાનાની છે, સારા વિચાર કરી શકે છે અને મનમાં જીવનકથા લખવામાં આવી. જુગારીના જીવનને અભિપ્સા જાગી છે એ સમયે બહાર ન આવે આટલાં બધાં પાનાં રોકાયાં! એ કેવું જીવન તે ફરી તે એ ક્યારે આવવાનું છે?