________________
દીક્ષા સમયે નવીન નામકરણનો હેતુ શો તે કહે છે :
નામનું પ્રતિપાદન ગુણને કરનારું છે. પ્રશાન્તાદિ ભાવને જન્મ આપનારું પૂજ્યાદિથી પડાયેલું નામ પ્રશમાદિ ભાવને લાવે છે. તે તે નામના સ્મરણથી તેવા પ્રકારની પ્રવૃત્તિ તે ગુણની સિદ્ધિ પ્રાપ્તિ) કરે છે. તેથી તત્ત્વથી, પરમાર્થથી નામ સ્થાપના રૂપ મુખ્ય દીક્ષા બીજા સદ્ધાવોને લાવે છે. નામ, વેશ, વિ. ભાવને જન્માવે છે....૮ कीर्त्यारोग्यधुवपदसम्प्राप्तेः सूचकानि नियमेन। नामादीन्याचार्या वदन्ति तत्तेषु यतितव्यम् ॥९॥
વળી નામાદિકરણમાં મહાઆદર શા માટે તે કહે છે :
પ્રશંસા (શ્લાઘા-કીર્તિ) આરોગ્ય -શૈર્ય-સ્થાન (પદ) પ્રાપ્તિના સૂચક નામાદિને આચાર્ય કરે છે તેથી તેમાં પ્રયત્ન કરવો જોઇએ.
કેવું સુંદર તમારું નામ છે જેનું નામ તેવા જ તમારામાં ગુણો છે. વિગેરે બોલવાથી સામા માણસને આનંદ થાય છે. તેની કીર્તિ અને પ્રશંસા થાય તે તેને ગમે છે. ખુશ થાય છે. જેમ કે સુધર્મ-ભદ્રબાહુપ્રશાન્ત વિગેરે ઉત્તમ ગુણવાળા નામો જે તે વ્યક્તિઓમાં તે તે ગુણોને લાવવા માટેનું કારણ બને છે :
આકાર (સ્થાપના), રજોહરણ, મુહપત્તિ આદિ ભાવવૃદ્ધિનું કારણ બને છે. હું કયાં છું? ભગવાને આપેલા ઘાની કિંમત કેટલી છે? હુંસાધુ છું. મારાથી ખરાબ કામ ન થાય.મહાસુખ આપનારૂં સહુના સુખનું કારણ છે. આમ તેને આકારવાળા સાધનથી ભાવવૃદ્ધિ બને છે. તેથી તે વસ્તુઓ આત્મ આરોગ્યને અર્પણ કરવામાં નિમિત્ત બને છે. કહેવાય છે કે, જ્યારે જ્યારે રાવણે રામનો વેશ પહેર્યો (રામનું રૂપકર્યું) અને સીતા પાસે ગયો ત્યારે ત્યારે તેનો વિકાર નષ્ટ થઈ જતો.
આ કપડા વિગેરે સાધનો (આકાર) દ્રવ્ય હોવા છતાં પણ આચારાંગ આદિ શ્રુતમાં સકલ સાધુક્રિયાનો અભ્યાસ કરતાં વ્રતનું
(ધર્મનું અંજન કર્મનું મંજન).
