________________
વિશેષાર્થ:-આગમના એકદેશમાં (ભાગમાં) પણ દ્વેષ ન કરવો. પરંતુ તેનો વિષય શું છે તે પ્રયત્નપૂર્વક શોધવું જોઇએ. કારણ કે જે જે સારૂં વચન છે તે જીનપ્રવચન (શાસન)થી જુદુંનથી, તત્ત્વની પ્રવૃત્તિમાં અદ્વેષ એ પહેલું અંગ બતાવેલું છે. ત્યારબાદ જનાજ્ઞા વિ. બતાવેલાં છે. ૧૩ . अद्वेषो जिज्ञासा शुश्रूषा श्रवणबोधमीमांसाः । परिशुद्धा प्रतिपत्तिः प्रवृत्तिरष्टाङ्गिकी तत्त्वे ॥१४ ॥
આગમાન્તરમાં અદ્વેષ (અપ્રીતિ) તિરસ્કાર ન થવો જોઈએ. તે અષ વગેરે આઠ અંગો આ પ્રમાણે છે. ૧) અષ- તત્ત્વ ઉપર અપ્રીતિનો ત્યાગ. ૨) જીજ્ઞાસા- તત્ત્વ (પદાર્થ) જાણવાની ઇચ્છા તે જીજ્ઞાસા. ૩) શુષા- તત્ત્વ સાંભળવાની ઇચ્છા તે શુશ્રષા. ૪) શ્રવણ- તત્ત્વ સાંભળવું તે શ્રવણ. ૫) બોધ - તત્ત્વ સાંભળ્યા પછી જે જાણવું તે બોધ. ૬) મિમાંસા- બોધ પર ચિંતન કરવું તે મિમાંસા. ૭) પરિશુદ્ધ પ્રતિપત્તિ - ચિંતન કરાયેલા તત્ત્વનો નિઃશંક નિશ્ચય. -આ પદાર્થ આ પ્રમાણે જ છે. એવો નિશ્ચય કરવો તે પરિશુદ્ધ
પ્રતિપત્તિ. ૮)પ્રવૃત્તિ અને તે તત્ત્વનો સ્વીકાર કર્યા પછી તે પ્રમાણે તે વૃત્તિ (ક્રિયા
અનુષ્ઠાન) કરવું આ આઠ અંગવડતત્ત્વને વિષે અદ્વેષ રહે છે. ૧૪. गर्भार्थं खल्वेषां भावानां यत्नतः समालोच्य । पुंसा प्रवर्त्तितव्यं कुशले न्यायः सतामेष : ॥१५॥ (૯૨) (ધર્મનું અંજન કર્મનું મંજન)
