________________
તેમને ડો. લીડસ્ટન કહે છે કે -
આજીવન કે અતિ દીર્ઘ કાળ સુધી પ્રજોત્પત્તિ અવયવને કોઈ પણ પ્રકારની હાનિ સિવાય ઉપયોગ રહિત રાખી શકાય છે. આહાર, નિદ્રા કે મળત્યાગ એ જેમ આરોગ્ય દૃષ્ટિએ આવશ્યક છે, તેવી રીતે વીર્યસ્ત્રાવ કદી પણ આવશ્ક નથી. જેવી રીતે ન રોવાથી રુદનશક્તિનો નાશ થતો નથી. તેવી જ રીતે સખ્ત બ્રહ્મચર્ય પાળવાથી જનનશક્તિનો નાશ કે શરીરને બીજી કોઈ પણ પ્રકારની હાનિ થતી નથી. વિષયભોગને મનુષ્ય જીવનના રક્ષણ માટે આવશ્યક માનવો
એના જેવી ગંભીર અને આફતકારક ભ્રમણા નથી. ડો. ટ્રોલ કહે છે -
મનુષ્ય સો વર્ષ જીવે તો પણ યુવાવસ્થાથી અંતિમ વૃદ્ધાવસ્થા-જીવનના અંત કાળ સુધીમાં એક વખત પણ આરોગ્ય દૃષ્ટિથી તેણે વીર્યપાત કરવાની જરૂર નથી. બ્રહ્મચર્ય હંમેશ લાભદાયક છે. તેનાથી આરોગ્ય અને સુખની વૃદ્ધિ થાય છે,
તે કદી પણ નુકશાન કે વ્યાધિનું કારણ થતું નથી. મોશ્યોર પોલ ભૂરો કહે છે -
વિષયેચ્છા બુદ્ધિ અને સંકલ્પશક્તિ એ બંનેના અંકુશને આધીન છે, વિષયેચ્છા એ વિષયેચ્છા જ છે, પણ વિષયની હાજત તો નથી જ. કારણ કે એ સંતોષાય નહી તો જીવન ન ચાલે એવું નથી જ.
_ ૬૩
- Easy
