________________
સમ્પાદકીય...]
વિદાયવેળાએ... આવજો, પાછા જરૂર પધારજો. ફરી ફરી આવીશું, તમારી સેવા-ભક્તિ અને લાગણી ભૂલી ભૂલાય તેવી નથી. આજે તો જઈએ છીએ પણ જરૂર ફરી પાછા આવીશું. ધન્યવાદ !
સંસારમાં ઘરે મહેમાન થઈ આવેલા જતાં જતાં કાંઈક આવું ભાવથી કે વ્યવહારથી કહીને વિદાય લેતા હોય છે.
આથમતી સંધ્યાએ, કરમ ન રાખે શરમ, ઉગમતી પ્રભાતે પછી એજ વિષયના માધ્યમથી બંધન અને મુક્તિ'નું નિર્માણ થયું. મુખ્ય વાત નજર સામે એજ રાખવામાં આવી હતી કે, સંસારી જીવ કર્મની કથા-વ્યથાને સમજે. આંખમાંથી આંસુ પાડીને જે દુઃખને ભોગવવા અનિચ્છાએ માનવી તૈયાર થાય છે. દુઃખ ભોગવતા ન આવડે તેવા માટે અથવા તેથી પણ આકરા દુઃખોનું નિર્માણ દુઃખ કરે. આ પરંપરામાંથી બચવા માટે એજ વિષયને ફરી તમારી સમક્ષ રજૂ કરવામાં આવે છે.
આત્માતત્ત્વ જો તદ્દન નિર્મળ થઈ જાય તો સુખ-દુઃખ, આધિ-વ્યાધિઉપાધિ જેવા આત્માને મલિન કરનારા નિમિત્તોનો સહવાસ એ કરે જ નહિ. મલિન થયા પછી આત્મશુદ્ધિની પ્રક્રિયા ઘણી જટીલ છે. ધીરજને સમતા જીવનમાં આવે, વિનય ને વિવેકની બુદ્ધિ પ્રગટે તો જ આત્મશુદ્ધિ થાય. આત્મશુદ્ધિના સાધનો-કારણો દર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્ર-તપ પ્રત્યેનો અનુરાગ. આજ સુધી આ રત્નત્રયીનું મૂલ્યાંકન અજ્ઞાની જીવે કર્યું નહિ તેથી જ શુદ્ધિ ન થઈ.
સોનાને શુદ્ધ કરવા અગ્નિ-તેજાબની જરૂર પડે. પાણીને શુદ્ધ કરવા ફટકડી જોઈએ. મલિન શરીર-વસ્ત્રને શુદ્ધ કરવા સર્જ-સાબુ વગેરે સાધનો જોઈએ. પેટને શુદ્ધ કરવા એરંડિયાનો પ્રયોગ જોઈએ, વાસણને શુદ્ધ કરવા માટી યા પાવડર જોઈએ અને ઘરને સાફ કરવા ઝાડુ અને પાણીનું પોતું મારવું પડે છે. તો વિચારો કે, આ આત્મા એમ સહેલાઈથી શુદ્ધ થશે? તપ-ત્યાગ-જપધ્યાન-યોગ વિગેરે નહિ કરવા પડે?
;]
