Atmanand Prakash Pustak 041 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ :
તમારી મારફતે અપાવવાને આપે છે, માટે જે તે બીજાની પાસે હોય તે રહેવા દઈ તમે બીજાને જીવવા ન આપતાં મદઘેલા બની જીવવા દેવાને દયાને આશરો લે. અનિશ્ચિત વેરી નાખશો તો દેવની આજ્ઞા ન પાળવાથી જીવનવાળા માનવી જાણી શક્તા નથી કે તેના તમે અપરાધી થશે અને તેની સજા આ નિર્દયતાના આશરામાં રહીને પૈસા વધારવાથી જીવનમાં કંગાળ બનીને ભેગવવી પડશે. કદાચ જીવન વધી શકતું નથી. દયાની ઉપાસના જીવનદીપ બુઝાઈ ગયે તે આગલા જીવનમાં કરવાથી જ નવું લાંબું જીવન મેળવી શકાય છે. તે છૂટવું મુશ્કેલ છે, મેત આવે તો તેને હાંકી અને જે જીવનને વાપરતા હોય, તે હોય તેટલું કાઢી ધન-ધાન વગરનાની પાસે મોકલવા વધુ સુખેથી વાપરી શકાય છે. પૈસા તથા મેટાઈના પડતું ધન-ધાન સંઘરી રાખશે તો તમે માટે પોતે જ પોતાના જીવનના શત્રુ બની જીવતા પણ મરેલા જ છો; કારણ કે મોતને બીજાના જીવનના શત્રુ બનવામાં માનવપ્રકૃતિને સમજાવી કાઢી મૂકવાનું સાધન તમારી પાસે લાંછન લાગે છે. માનવજીવનમાં જીવનારને હોવા છતાં તમારા દેખતાં બીજા માનવીઓનાં માનવીના દુ:ખની અસર થવી જ જોઈએ. જે જીવન ભક્ષણ કરીને બળવાન બનેલું મત ન થાય તે તે પશુ કહેવાય. જીવવાના સાધન તમારા ઉપર કાંઈ પણ આરોપ મૂકીને, ધન- નના અભાવે અથવા તો બીજા કોઈ કારણથી ધાનના સાધનની અવગણના કરીને તમારા સ્વતઃ દુઃખ ભોગવતા માનવીને જોઈને બીજા જીવનને કેળિયે કરી જશે, માટે દયાળુતાનો માનવીને દયાની લાગણું થાય છે તે પછી આદર કરી તમે છો અને બીજાને જીવાડે. સુખે જીવનાર માનવીની પાસેથી જીવનનું
મોટા પૈસાદાર બનવાની ધન ન રાખતાં સાધન છીનવી લઈને અથવા તો દુઃખ થાય પૈસા વગરનાને જીવવા પૈસા આપવાની ધન તેવા બીજે કંઈ પ્રસંગ ઊભું કરીને નિર્દયતા રાખવી. સેંકડો કોને નિર્ધન બનાવીને નેતરી અમાનુષીપણું આદરે જ કેમ? અને જીવનનિર્વાહની મુશિબતમાં ઉતારી પા- માનવીના આશરે રહીને ડામાં થોડા ડીને પૈસાદાર બનનાર કરતાં વગડામાં જઈને અપરાધે જીવન ગાળનાર અને માનવીનું જીવન પરિશ્રમથી અડધા મને લાકડાને ભારે સુખમય બનાવવા સહાય કરનાર પશુને જીવાડવા લાવી, પાંચ ગાઉ દૂર શહેરમાં જઈ વેચી આવીને અને જીવવા દેવા માનવીએ પૂરતી કાળજી નિર્દોષ જીવનમાં જીવનાર ગરીબ માણસ શ્રેષ્ઠ છે, રાખવી જોઈએ-માનવી કરતાં પણ પશુની અને તે માનવી કહેવડાવવાનો હકદાર છે. વધુ વધારે સંભાળ રાખવી જોઈએ, કારણ કે માનપૈસાદાર બનવાને માટે સાધારણ માણસોએ વીની જેમ વાચા વગરનું પશુ પિતાનું દુ:ખ જીવવાને માટે સંઘરી રાખેલા પૈસા અનીતિથી જણાવી શકતું નથી. ભૂખ્યું–તરસ્યુ થયેલું પડાવી લેવા વ્યવસાય કરે તે માનવ પ્રકૃતિ- માનવી દયામણું મોટું કરીને અને દીન વચન વાળા માનવીને છાજે નહિ. ગરીબ માણસ બોલીને પણ માણસનું હૃદય દયાથી ભિજાવી પાસેથી જીવવાનું સાધન છીનવી લઈ મારવો નાખે છે અને પિતાને જોઈતી વસ્તુ મેળવી શકે છે નહિ, પણ તેની પાસે રહેવા દઈ જીવવા તેમ પણ મેળવી શકતું નથી. આધિવ્યાધિથી દે. દયાના સેવક-ઉપાસક હો અને ઈચ્છા રિબાતું હોય તો પણ માનવીની ઈચ્છાને આધીન થાય તે પાસે હોય તે બીજાને આપીને થઈને તેના કહેવા પ્રમાણે વર્તે છે. અશક્ત જીવાડે અને એમ ન બની શકતું હોય અવસ્થામાં મંદગતિથી કામ કરવા છતાં પણ