Arhadgita Bhagvadagita ya Tattvagita

Author(s): Meghvijay,
Publisher: Mahavir Granthmala

Page 33

अध्याय
कान्ताऽबलानगारोपि । शय्यादिषु वसन्नपि ॥ वस्त्रपात्रादिधरणे-प्यपरिग्रहवान्मुनिः ॥ ११ ॥ माया विहीनं ब्रह्मैवः । कैवल्याय विचिंत्यते ॥ साक्षरो वा सकर्णस्या-च्छास्त्रज्ञोऽनक्षरः परः ॥ १२ ॥ आखुकुर्कुरमार्जारः । सद्भिःकोपि नगोधनी ॥ धनीवारेणुभस्मोघे-स्तथा ज्ञानी भवोन्मुखः ॥ १३ ॥ योयं संश्रयते मार्ग । स तंशुद्धं प्रपद्यते ॥ तत्सुद्धज्ञानलाभाय । परीक्षैषाविधीयताम ॥ १४ ॥ बलिनाछलिनाप्युच्चैः। कलिना मलिनात्मना ॥ नाश्यं शुद्धमशुद्धं च । प्रकाश्यं तन्मयो ह्ययम्॥ १५॥ संगत:सर्वशास्त्रेषु । सुधिया च परीक्षितः ॥ सोयंभागवतः पंथा । विभिन्नस्तुतदन्यथा ॥ १६ ॥ सत्यं शौचं दयाक्षान्ति-स्त्यागःसंतोषआर्जवम् ॥ शमोदमस्तपःसाम्यं । तितिक्षोपरतिः श्रुतम् ॥ १७ ॥ ज्ञानं विरक्तिरास्तिक्यं । प्रागलभ्यमनहंकृतिः॥मार्दवं प्रश्रयः शीलं । स्थैर्य च कौशलं स्मतिः॥ १८ ॥ इमे चान्येपि धैर्याद्याः। नित्यायस्मिन्महागुणाः॥प्रा.महत्वमिच्छद्भिहीयतेस्म न कर्हिचित्॥ १९ ॥ प्रायशोगणपात्रेण । श्रीनिवासेन सांप्रतम् ॥ दश्यते रहितो लोकः । पाप्मना कलिनेक्षितः ॥ २०॥ क्ष्यांत्यादिदशधाधर्मे-तर्भवन्तिगुणाःसमे ॥ शुद्धर्यत्तैर्गुणैर्योगा-त्तत्ब्रह्म समुपाश्यताम् ॥ २१ ॥
॥ इतिश्रीअर्हद्गीतायांमेकादशोध्यायः ॥ ११ ॥