Arbudachal Pradkshina Jain Lekh Sandohe Abu Part 05

Author(s): Jayantvijay
Publisher: Vijaydharmsuri Jain Granthamala Ujjain

Page 12

અંજલિ
આ પુસ્તકની ઉપફઘાત લખવાની આવી પડેલી ફરજ પહેલાં એ અમર વિભૂતિને હું ભારે હૈયે અંજલિ આપું.
પૂજ્ય શાંતમૂર્તિ મુનિરાજ શ્રીયંતવિજયજી મહારાજશ્રીએ આ શિલાલેખે લેતાં અને તે ગામોનું વર્ણન લખતાં કેવી જહેમત ઉઠાવી છે, એ તો તેના અભ્યાસીઓ જ સમજી શકે. મારા નિકટના પરિચયથી મારે કહેવું રહ્યું કે, આ ખાતર તેમણે તેમના સુગ્ય શિષ્ય શ્રીવિશાલવિજયજી જોડે લાંબા અને અગવડભર્યા પ્રવાસે ખેડ્યા હતા. સાધુજીવનની મર્યાદામાં રહીને તેમણે બીજી સગવડોની ખેવના કરી નહોતી અને પિતાના એકમાત્ર સંશોધનના રસ–પ્રવાહમાં તણાઈને ટાણે-કટાણે કાચું–કેરું, લૂખું–સૂકું, મળ્યું ન મળ્યું ભેજન લઈને તેમણે શરીરની પણ દરકાર રાખી નહોતી. દરકાર હતી માત્ર ચારિત્ર્યના એ શુભ્રવણું આત્મા ઉપર જરા સરખોયે મેલો છાંટે ઊડવા ન પામે તેની. પાણીમાંના પંકજ જેવી તેમની નિલેપ સ્થિતિ હતી.
આ શિલાલેખેને ઉકેલતાં તેમણે એક આંખ તે ખાઈ હતી અને બીજી ઝાંખી બની હતી. છેવટ સુધી એવી આંખ અને હાથ અલ્યા ત્યાં સુધી તેમણે કામ કર્યું જ રાખ્યું અને તે પણ સામાન્ય જ્ઞાન પામેલાથી છેક વિદ્વાન સુધી તે વંચાય એ દષ્ટિએ. એ ઉપરથી તેમને એક મોટા વિદ્વાન કેઈ કહે કે ન કહે, પણ તેમની પાસે જે જ્ઞાન હતું તે નક્કર હતું–કઈ વાતે સંદિગ્ધ નહિ–એમાં