Antraykarm Nivaran Ashtaprakari Pooja

Author(s): Jaybhikkhu
Publisher: Jivanmani Sadvachan Mala Trust

Page 49

ભૂખ્યા ભૂખ્યા છ માસ વીતી ગયા. આખરે શ્રીકૃષ્ણના મુખેથી ઢંઢણકુમારની પ્રશંસા સાંભળી, આકર્ષાઈને તેઓને કેાઈ ભાલુકે આહાર વહોરાવ્યો. અન્યના લબ્ધિ-પ્રતાપથી મળેલો આહાર તેઓએ તજી દીધે, ને શુકલ ધ્યાનમાં ચડી ગયા. તરત કેવળજ્ઞાન થયું ને કર્મક્ષય કરી નિર્વાણ પામ્યા.].
આદીશ્વર સાહિબ રે, સંયમ ભાવ ધરે; વરસીતપ પારણું રે, શ્રેયાંસરાય ઘરે.
મનમંદિર આવો રે ૬ [લાભાંતરાય કર્મના પ્રાબલ્ય માટે અન્યની તો શી વાત કરું, ખુદ પ્રથમ તીર્થકર ભગવાન ઋષભદેવને પણ એ કર્મ ભેગવવાં પડ્યાં હતાં. પૂર્વ ભવમાં પોતે પાંચસો ખેડૂતોના ઉપરી હતા. ખળાં ભરચક્ક હતાં, દાણા છૂટા પાડવા બળદ ઠંડાં ખૂંદતા હતા; પણ ખૂંદતાં ખૂંદતાં ઠંડાં ખાતા હતા. એ વખતે તેઓ ત્યાંથી નીકળ્યા. તેઓએ બળદને ખાતાં વારવા માટે તેઓના મોઢે કાથીની શીકલી બાંધવા કહ્યું. શીં કલી કોઈને બનાવતાં કે બાંધતાં ન આવડી, તેથી પોતે બનાવી ને બાંધી. આ વખતે બળદેએ ૩૬૦ નિસાસા નાખ્યા.
એ નિસાસા એમને નયા તીર્થંકરના ભવમાં. ફાગણ વદિ આઠમે દીક્ષા લઈને ચાલી નીકળ્યા, લેકોના દ્વારે ભિક્ષા માટે જઈને ઊભા રહે, પણ મુનિધર્મથી અજ્ઞાત:લેક ઘોડા, હાથી કે કન્યા ધરે, પણ નિરવદ્ય ખોરાક આપવાનો તો એમને વિચાર પણ ન આવે. પૃથ્વીનાથને તે વળી એવી તુચ્છ ભેટ ધરાય!