Antraykarm Nivaran Ashtaprakari Pooja

Author(s): Jaybhikkhu
Publisher: Jivanmani Sadvachan Mala Trust

Page 74

*
કરયુગલ ત્રીહી ચંચુમેં ધરતે, જિનપૂજત ભયે દેવ; દે અક્ષતસે અક્ષય પદ દવે,
શ્રી “શુભવીર’ કી સેવ. દે૫ [એક હતી પોપટી. એક હતો પોપટ. સુડા-સુડીની આ જે આંબાડાળે રહે. મીઠાં-મધુરાં ફળ ચાખે ને ટહુકા કરી આંબાવાડિયું ગજવે. એક વાર પોપટીને દેહદ થયો. એણે પોપટને કહ્યું,
રાજાના શાલી ધાન્યના ખેતરમાંથી મારા માટે ખાનાં માંજર લઈ આવ.”
પિપટ કહે, “રાજા નિધુર છે. જે રાજા નિષ્ફર એના નેકર સાત નિષ્ફર. રાજા બધાનું લે છે, પણ કેઈ એનું લે, તે કાપ કરે છે. પ્રિય પિપટડી ! રખેવાળોની ગેરણને ગળો કારમે હેાય છે.”
પિપટી કહે, “ધિફ છે પતિ તરીકેના તારા જીવનને! પ્રિયાની ખાતર લેકે પ્રાણ પાથરે છે, તે તું થોડાક ચખા નહીં લાવી શકે ? ખરેખર, મારી સખીઓમાં હું જ્યારે વાત કરીશ ત્યારે મને આ કાયર પતિ મળે, માટે શરમ પામીશ. રે, તમે તમારા જીવને સાચે. હું ગાર્મવતી છું. મારે દેહદ પૂરે નહિ થાય, તે હું મરણ પામીશ.”
પોપટને ચાનક ચડી. એ શાલીના ખેતરોમાં ગયે. રૂપાળી શાલમાંજર લઈ આવ્યો. પોપટીને સંતોષી. શાલમાંજરની શી મીઠાશ ! હવે તે એ હમેશનો ક્રમ થઈ પડ્યો !
૪૫