Antraykarm Nivaran Ashtaprakari Pooja

Author(s): Jaybhikkhu
Publisher: Jivanmani Sadvachan Mala Trust

Page 89

છે, છતાં એણે ફળ: જાતે આ પ્યું નહિ, ને પ્રભુને અર્પણ કર્યું. પિટપૂજા કરતાં પ્રભુપૂજા મેટી, એ આપણ નગુરાં પંખી કયારે સમજણું! બેગ કરતાં ત્યાગ મેટ એ ભાવના આપણામાં ક્યારે જાગશે ?”
સૂડી શરમાઈ ગઈ. આમ્રકલ લઈ પ્રભુ સન્મુખ ઠવ્યું! દુર્થતાબાઈ ત્યાં ઊભી હતી. એ રાજી થઈને બેલીઃ
“હે શકરાજ અને સૂડીરાણી! ઘણું માણસ નથી સમજતાં, તે તમે પંખી સમયાં. ખરેખર ચતુર સુજાન છો તમે. જે જીવ પ્રભુ આગળ ફળ અર્પણ કરે, એની સર્વ આશા ફળે, એનું આયુષ સફળ થાય.”
હવે તો દુર્ણતાબાઈને અને શુક્યુગલને દસ્તી બંધાઈ જ પ્રભુ પાસે ફળપૂજા કરે. સમય જતાં દુર્ગાબાઈ ગુજરી ગઈ. મરીને દેવલેકમાં દેવ થઈ
શુકપંખી પણ આયુ પૂર્ણ કરી ગંધીલા નગરીમાં, સૂરરાજાની રત્નાદે રાણીના ગર્ભમાં આવ્યો. રાણીને આમ્રફળ ખાવાને દેહદ B. રાણું કહે, મને આમ્રફળ લાવી આપે.
રાજા કહે, “આયુષ આખું આપું તેય અત્યારે અકાળે આમ્રફળ ન મળે.'
રાણી કહે, “તે નહિ જીવું, રાજ! એક સાથે બે હત્યા થશે.
સજા મૂંઝાયો. ખાવુંપીવું અકારું થયું. રાણી મેતના બિછાને પડી. આ વખતે દેવનું સિંહાસન ડેવ્યું. પેલા દુર્ગાદેવે જાણ્યું કે મને નિરંતર ફળ આપનારને ફળની જરૂર પડી છે!