________________
હતો. જુવાની આવી ને ભીમસેન જુવાનીની કળાઓમાં નહિ, પણ સર્વ અવકળાઓમાં પ્રવીણ કે. પ્રજા રાજા પાસે રાવે ગઈ. રાજાએ કુંવરને ઘણો સમજાવ્યો, પણ ભીમસેન સમજે નહિ. આખરે તેને જેલમાં પૂર્યો.
ભીમસેને જેલમાં રહી કાવતરાં કર્યા; કારાગારમાંથી છૂટ્યો ને સહુ પ્રથમ પોતાનાં માતાપિતાને હણ્યાં. સિંહાસન પર ચડી બેઠો; દુષ્કૃત્યેનો દાસ બની રહ્યો. આખરે તેનાથી કંટાળી સામંતોએ બળવો કરી, ભીમસેનને સિંહાસન પરથી ઉતારી તેના ભાઈ જિનવલ્લભને ગાદીએ બેસાડ્યો.
ભીમસેન ઠેરઠેર ભટકવા લાગે, એક માળીને ત્યાં નોકરીએ રહ્યો. ફૂલેની ચોરી કરતાં પકડાય ને ત્યાંથી કાઢો. એક વેપારીના વહાણે ચડ્યો. વહાણ ખરાબે ભરાયું. - સાહસિક ભીમસેને પર્વત પર ચડી પંખીઓને ઉડાડી પવન ચાલુ કર્યો, તો વહાણ ચાલ્યાં ગયાં ને પોતે એકલે રહ્યો. ત્યાંથી સમુદ્રમાં પડ્યો. એક મગરની પીઠ પર રહીને સાગર તર્યો. ત્યાં એક ત્રિદંડી સાધુ મળે. એણે રત્નની ખાણ બતાવી. ભીમસેન ખાણમાં ઊતરી રત્ન લઈ આવ્યો. બીજી વાર ઊતર્યો, એટલે ત્રિદંડી સાધુ દેરડું કાપી, રત્ન લઈ નાસી ગયે.
ભીમસેન મહામહેનતે ખાણમાંથી બહાર નીકળે. એક નગરમાં ગયે. ત્યાં એક વેપારીની વખાર પર ચોકી કરવા રહ્યો. ચેરીમાં પકડાયે. ચેરને શૂળીની સજા થતી. ત્યાંથી માંડ માંડ છૂટો. પાસેનું બધું લૂંટાઈ ગયું. હવે તેણે નિશ્ચય કર્યો કે ગિરનાર પર જઈ ભરવજપ (ટેકરા પરથી પડીને મરી જવું) ખા. આ વખતે ગિરનાર પર એક મુનિ મળ્યા. તેઓએ કહ્યું : “સંસારનાં દુઃખકલેશ ઉપભોગાં
૪
