________________
જીવન પરાગ
અને રણવાસમાં જઈ સુમરી સુંદરીઓની શોધ કરવા લાગે, પરંતુ ત્યાં તે ચકલુંય ફરકતું ન હતું. તપાસ કરતાં માલુમ પડ્યું કે બધી સુમરી સુંદરીએ કચ્છ-વડસર તરફ ચાલી નીકળી છે, એટલે તેણે પોતાના તમામ રીન્ય સાથે તેમની પૂંઠ પકડી.
સુમરી સુંદરીઓ અનેક જાતનાં કષ્ટ વેઠતી વડસરની નજીક આવી અને તેમણે પોતાના વિશ્વાસુ માણસ મારફત અબડા જામને કાને બધી હકીકત નાંખી કહેવડાવ્યું કે –
સલામ છડે સુમરેં, અબડા તે કે અપાર; અચે નીયાણીયું નેહસું, વેલી કરજ વાર. વર માર્યા ઘર ફર્યા, કુછણ નિંઢડા બોર, વિચાડીયું વરનજા, પિટે ખાણે હું પાર; છલી જતું ઝંઝાર તે ઘર આવઈયું અબડા,
ભાવાર્થ –હે અબડાજામ! તને સુમરાઓએ ઘણી ઘણું સલામ આપીને કહેવડાવ્યું છે કે આ નીયાણીઓ (પુત્રીઓ) તારી પાસે આવે છે, તેની તું ઝટ વાર (મદદ) કરજે. એમના પતિઓ મરણ પામેલા છે, ઘર લૂંટાઈ ગયા છે અને તેમની કાખમાં નાનાં બાળકે છે. પિતાના પતિઓને માટે તેઓ રૂદન કરી રહી છે. એ તારે શરણે આવેલી છે, માટે તે ઝુંઝાર ! તું એમનું રક્ષણ કરજે.
અબડે અતિ શૂરવીર હતું અને શરણે આવેલાનું કેઈપણ ભેગે રક્ષણ કરવું જોઈએ એમ માનતે હવે,
