Vrat Vichar Ras

Author(s): Shilchandrasuri
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 91

अनुसंधान-१९
91
ढाल ७५ ॥ देसी० वीजय करी धरि आवीआ० || राग-केदारो || बारमु व्रत एम पालीइ, दीजइ मुनीवर दांन । दान देई रे भोजन करइ, तस घरि नवई नवई नीध्यान ॥१२॥ अति[थि] संविभाग व्रत कीजीइ, दीजीइ जे मुनी हाथि । ते पणि आपणि लीजीइ, पूण्य होइ बहु भाति ॥१३॥ साध भलो अनि साधवी, श्रावक श्राव्यका सोय । शंघ सकलनि रे पोखतां, पदवि तीथंकर होय ॥१४॥ पाच अतीचार जे कह्या, ते टालु नरनार्य । आहार असुझतो आपतां, दोष का रे वीचार्य ॥१५॥ अणदेवा बुध्य कारणिं, आहार असुझतो कोध । भवि भवि दूखीओ ते भमइ, कर नवि ऊचो कीध ॥१६॥ आहार हुतो रे असुझतो, ते म म सुझतो सार्य । अंगि अतिचार आवसइ, पंडीत सोच वीचार्य ॥१७॥ वस्त हती रे पोतातणी, ते किम पारकी कीध । पारकी फेडी आपणी, भाषी मुनीवर दीध ॥१८॥
ढाल ७६ ॥ देसी० वीवाहलानी ॥ बीजो ऊधार जाणीइ० ए ढाल ।। वइहइरवा वेलां रे जव थई, तव जई खुणइ अपसइ । सलज वहु जिम वणिगनी, ते किम बाहइरि बइसइ ।।१९।। असुर करी आव्यु तेडवा, जव गयु आहारनो कालु । जे नर चरीत्र अस्यां करइ, तेहनि पाप वीसालु ॥२०॥ साधर्मीक वली आपणो, सीदातो पण्य जांणी । सारसंभाल जो नवि करी, तो तुझ सुमत्य लुटाणी ॥२१॥