________________
૧૨
老
રૂપ ચાથું શુકલધ્યાન હેાય છે. આ બેધ્યાન છદ્મસ્થના ધ્યાન માફક ચિંતા નિરોધ રૂપ નથી પરંતુ કાયપ્રદેશની નિષ્પક પતારૂપ છે. સ્થૂળકાય યાગને આશ્રય લઈ વચન અને મનના સ્થૂળયાગને સૂક્ષ્મ મનાવાય છે. વચન અને મનના સૂક્ષ્મયાત્રને આશ્રય લઈ શરીરના સ્થૂળ યાગને સૂક્ષ્મ બનાવાય છે. શરીરના સૂક્ષ્મયેાગના આશ્રય લઈ વચનને મનના સૂક્ષ્મયાગના નિરોધ કરાય છે પછી સૂક્ષ્મ કાયયેાગના નિરીધ થાય છે.
આમ થતાં શરીરના શ્વાસોચ્છવાસની સૂક્ષ્મક્રિયા પણ અધ થાય છે તેથી આત્મપ્રદેશ સ પૂર્ણત: નિષ્પક'પ બને છે. આ અવસ્થા શૈલેશીકરણને ચાથુ શુકલધ્યાન કહેવાય છે. આ ચેાથા ધ્યાનના પ્રભાવે સવ આશ્રવ મધ આદિના નિરોધ થાય છે પરિણામે બાકીના અધાતી કમપણ ક્ષીણ થાય છે અને જીવ માક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે.
નિરામાં ક્રમના અંશતઃ નાશ થાય છે. મેાક્ષમાં સર્વથા નાશ થાય છે. સંસારી સર્વ જીવમાં નિરાના ક્રમ ચાલુ હોય છે. પરંતુ તે સાથે ત્યાં, કમ પણ અંધાય છે. અહિં જે નિરાના વિચાર છે તે મેાક્ષાભિમુખના સમ્યગ્દષ્ટિથી 'માક્ષાભિમુખતા શરૂ થઈ સન્નતામાં તે પુરી થાય છે. તે વચ્ચેના દશ ભાગ પાડયા છે તેમાં ઉત્તરોત્તર અસખ્ય ગુણ નિર્જરા થાય છે. પહેલી સદૃષ્ટિની બીજી શ્રાવકની અને ત્રીજી સર્વ વિરતીની ચામી મત તાનુખ ધી
