Tattvartha Sutra

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 198

શીલત વિહાણાં જે, માક્ષોપાય નહી. થાતાં,
૨૭
તે,
અપાર ભાદિ થાય આયુ "ધ નહી” પડે. ૧ર
સચમ, તપ, અનેય, હાય સરાગતા તેમાં, ચેાગની વક્રતા અને વિસંવાદે અશુભ જે; નામ કર્મજ બંધાય, ઉલટું શુભ તેમ તે. (સવૈયા એકત્રીસા)
દર્શન શુદ્ધિ, વિનય યુક્તતા, અતિ અપ્રાદશીલ તે વળી, જ્ઞાન અને સ`ગ વિષે તા, સતત રહે ઉપયાગ અતિ; શક્તિ મુજબ તપ, ત્યાગ, સમાધિ, વૈયાવચ્ચ, સાઁઘ સાધુનાં, આચાર્ય, અરિહંત, બહુશ્રુત, પ્રવચન કેરી ભક્તિ સુધા. ૧૫ તજવી ન આવશ્યક ક્રિયા, મેાક્ષ માર્ગની પ્રભાવના, જિનશાસન સહધમી પરત્વે, વાત્સલ્યામૃત વહે સદા; શુભ તીર્થંકર નામ કના, અંધ હેતુ આ છે સઘળા, પ્રમેષ્ઠીનાં પાંચ પામાં, પ્રથમ પદ છે એહ સદા. ૧૬ (વ’શસ્ત્ર)
મુખ્ય, કારણ મેાક્ષનાં, તા તા દેવગતિ તિહાં. ૧૩
નિદા ખીજાની, સુપ્રશંસના તથા, ઢાંકી ગુણા, દોષ કહી બતાવવા; તે નીચ ગેારો થઈ ખંધ કારણ, ને ઉચ્ચ ગેાગે, ઊલટુ* થતાં પણુ. (અનુષ્ટુપ)
૧૪
ભાગ ઉપભાગને લાભે, દાને વિન્ન નખાય જો; તે થકી કના અંધ, બંધાયે અંતરાયના. ૧૮
૧૭