________________
श्री० रा० ॥ ६॥
अंत्याक्षरविण प्रापणुं रे, लागे सहुने मीठ ॥ मयणा कदे सुणजो पिता रे, ते में नयणे दीरे ॥ नृप० ॥ ६ ॥ सगुण समस्या पूरजो रे, नूपति कदे धरी नेद ॥ प्रर्य उपाइ अभिनवो रे, पुण्ये पामीजे एद रे ॥ व ॥ ७ ॥
अर्थ- वली तेज शब्दना अंत्यनो अक्षर काढी नाखतां बाकीना जे अक्षर रहे बे ते ( आपणुं के० ) पोतानुं जे काज ते सदु कोइने मीतुं लागे बे. एवं राजानुं वचन सांजलीने मयणासुंदरी कहे बे के हे पिताजी ! सांजलजो, ते तो में मारां नयणे दीव एटले चक्षुने विषे दीतुं बे, एटले चकुमां (काजल) अंजाय वे तेमांची आद्यनो ( का ) अक्षर काढी नाखीए, ते वारे (जल ) ए वे अक्षरो रहे, ते जल एटले पाणी सर्व जगतने जीवामनाएं बे, अने मध्यनो (ज) अक्षर काढी नाखीए, ते वारे ( काल ) एवा बे अक्षर रहे, ते काल तो जगतने संहार करनार बे, तथा बेल्लो (ल) अक्षर काढी नाखीए, ते वारे ( काज ) एवा बे छाक्षर रहे, ते काज एटले कार्य ते तो पोतानुं सहु कोइने मीतुं लागे ते. इत्यर्थः ॥ यदुक्तं ॥ किं लव सदर हियं, किंच यदिहं च वल्लहं होइ ॥ किंच श्रहिं मिठ, जग्गं किं सुंदरं होइ ॥ १ ॥ श्रा गाथामां लखेला चारे प्रश्ननो उत्तर ॥ नामी, जीव, अमृत घने कोष ॥ इति ॥ उक्तं च ॥ प्रथमाक्षर विण नूपति सोहे, मध्याक्षर विण स्त्रीयां मोहे ॥ अंत्याक्षर विष पंकित प्यारो, ए हरियाली पंकित विचारो ॥ १ ॥ उत्तर ॥ वादल जाणवुं ॥ प्रथमाक्षर विण घर घर दीवी, मध्याक्षर विष सुरा मीठी ॥ अंत्याक्षर विए योगी जाणे, त्रिहुं अक्षर शिर नारी वखाणे ॥ २ ॥ उत्तर ॥ राखमी ॥ प्रथमाक्षर विष सहुने जावे, मध्याक्षर विष जग श्रसुहावे ॥ अंत्याक्षर विण पंखी मेलो, सो साजन मोकलजो वहेलो ॥ उत्तर ॥ कागल जावो ॥ ३ ॥ ६ ॥ वली एक ( अनिवो के० ) नवो अर्थ उत्पन्न करीने नूपति जे राजा ते ( नेह के० ) स्नेह धरीने बेहु पुत्रीउने समकाले कहे वे के हे
For Personal and Private Use Only
Jain Educationa Intemational
खंरु. १
॥ ६॥
www.jainelibrary.org
