________________
૨૫૮
સમણાસુર’
અંતરાત્મા-દેહાદિથી ભિન્ન આત્મસ્વ- તરફ ઊપજેલી શ્રદ્ધા અને સત્ય તરફ
રૂપને સમજનાર સમ્યગ્દષ્ટિ (૧૭૯) અશ્રદ્ધા (૫૪૯) અંતરાય-કર્મ–દાન, લાભાદિમાં બાધક અત્યંતર ગ્રન્થ-મિથ્યાદર્શન તથા કપાય કમ (૬૬)
વગેરે ૧૪ ભાવ (૧૪૩). અન્યત્વ-અનુપ્રેક્ષા- પોતાના સ્વરૂપને અભ્યતર તપ-પ્રાયશ્ચિત્ત, વિનયાદિ રૂપે
દેહાદિથી ભિન્ન દેખવાની ભાવના છે પ્રકારનું આંતરિક તપ (૪૫૬) (૫૧૮ -૫૨૦)
અત્યંતર સંલેખના-કષાયોનું પાતળાઅપધ્યાન-રાગ-દ્રષવશ બીજાઓનું પણું (૫૭૪) . - અનિષ્ટ ચિંતન (૩૨૧) અમૂઢદષ્ટિ-ત. તરફ અભ્રાંતદૃષ્ટિ અપરભાવ-વસ્તુને શુદ્ધ સ્વભાવ અથવા | (૨૩૭) તત્ત્વ (૫૯૦).
અમૂર્ત-ઈંદ્રિય જોઈ ન શકે તેવાં જીવ અપરમભાવ-અપરભાવવત (૫૯૦) વગેરે પાંચ દ્રવ્ય (૫૫૬૨૬) અપવાદ –ઓછી શકિતને લીધે વીતરાગ અાગી-કેવલી–સાધકની ચૌદમી અથવા
માગીંઓને પણ આહારાદિ ગ્રહણની અંતિમ ભૂમિ જેમાં મન, વચન અને આશા (૪૪)
" કાયાની સમસ્ત ચેષ્ટાઓ. શાંત થઈ અપૂર્વકરણ- સાધકની આઠમી ભૂમિ : જઈ શૈલેશી સ્થિતિ પ્રાપ્ત થઈ છે
જેમાં પ્રવેશ કર્યા પછી જીવન એવા જીવ (૫૬૪) પરિણામ પ્રતિ સમય અપૂર્વ-અપૂર્વ અરહંત યા અહંત-પ્રથમ પરમેષ્ઠી થતાં જાય છે (૫૫૬-૫૫૭)
(૧),જીવન્મુકત સર્વજ્ઞ (૭), જે ફરીને અપ્રદેશ–જેનો બીજો કોઈ પ્રદેશ નથી દેહ ધારણ કરતો નથી તે (૧૦૦)
હતો એવા એકદેશી પરમાણુ (૬૫૨) અરૂપી–જુઓઅમૂર્ત (૫૯૨) અપ્રમત્ત–રાગ-દ્વેષરહિત, આત્મા તરફ અર્થ-શાનનો વિષય બની શકે તે દ્રવ્ય સદા જાગૃત (૧૬૬-૧૬૯)
• ગુણ અને પર્યાય (૩૨)
અલક-લકીની બહાર સ્થિત કેવળ અપ્રમત્ત સંયત–સાધકની સાતમી ભૂમિ,
અસીમ આ જ્યાં કોઇ પણ પ્રકારનો પ્રમાદ વ્યક્ત નથી થતો. (૫૫૫)
અવધિજ્ઞાન–મર્યાદિત દેશ-કાળની
અપેક્ષાએ અંતરિત અમુક દ્રવ્યોને અપ્રમાદ-રાગ-દ્રુપ વિનાની આત્મ
તથા એના સૂક્ષ્મ ભાવો સુધીની એક જાગૃતિ (સૂત્ર ૧૩)
સીમા સુધી પ્રત્યક્ષ કરાવનારું જ્ઞાન અભયદાન-મરણ વગેરેના ભયથી ગ્રસ્ત
(૬૮૧,૬૮૯) જીવોની રક્ષા કરવી (૩૩૫) અવમૌદર્ય–આહારની માત્રામાં કમેક્રમે અભિગૃહીત મિથ્યાત્વ-બીજાના ઉપદેશ કમી કરતાં જતાં એક ચાવલ સુધી
વગેરેથી અસત્ય ધમ તથા તત્ત્વો પહોંચવું તે (૪૪૮)
