________________
છુટકારો!
૩૪૩ બરબાદ કરશો નહિ; તેમ જ આપની પણ ઉજજવળ કારકિર્દીને એક ક્ષણિક ઘેલા ખાતર ડાઘ લગાડશો નહિ.”
“ક્ષણિક ઘેલું?”
“આપને માથે એવી જવાબદારીઓ અને બંધનો છે, જે બધાં મારા જેવી એક કંગાળ છોકરી પ્રત્યેની લાગણી ખાતર હુકરાવી દઈ શકાય નહિ, માટે આપ મને ભૂલી જાઓ.”
“તને ભૂલી જાઉં?” “આપ ક્યારના ભૂલી જ ગયા છો.” “અરે, તને ભૂલું તે પહેલાં તો હું મરવાનું વધુ પસંદ કરું.”
“સરકાર, આપને મારા મનની શાંતિની સહેજ પણ દરકાર હોત, તો ગઈ રાતે આપે મને મરવા માટે આમ વીલી મૂકી ન હોત. આપે મને ફેબ્લોથી આવતાં રસ્તામાં શપથપૂર્વક નહોતું જણાવ્યું કે, કાંઈ ગેરસમજ થાય તો પણ એક રાત ખુલાસા વિના કે તડજોડ કર્યા વિના નહીં વીતવા દેવી? અને છતાં આપે કાલે રાતે જ શું કર્યું?”
“લુઇઝા, મને માફ કર, હું ઈર્ષાથી આંધળો બની ગયો હતો.”
પણ ફરીથી પણ એ ઈર્ષા આપના હૃદયમાં સ્થાન પામી જ શકે, એના કરતાં મને હવે છૂટી કરો, એ વધુ સારું છે.”
. “જો લુઇઝા, આવો શબ્દ નું ફરીથી એક વાર બોલીશ, તો તું નક્કી જાણજો કે અહીં તારા પગ આગળ જ મારું શબ પડ્યું હશે.”
“સરકાર, પણ જેને સૌ કોઈ ધિક્કારે છે, તેવીને માટે આપે એવું આત્મબલિદાન આપવાનું ન હોય.”
જે લોકોએ તેને ધિક્કારી છે અને અપમાની છે, તેમનાં નામ મને દયા કરીને આપી દે; તું ગઈ કાલથી એ વાત કરતી નથી, તેથી તો આ બધું વધતું જાય છે.”
“સરકાર, મારે કોઈની સામે ફરિયાદ કરવાની નથી; હું જ પોતે બધા પ્રકારે દોષિત છું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
