________________
પ્રેમ-પંક
૩૬૧ “મને તમારી પાસે મોકલવામાં આવી છે, શ્યોર, તમે મારો સ્વીકાર કરશો?”
“આ મોટા સર્ભાગ્ય બદલ મારે કોનો આભાર માનવાનો છે?”
ડયૂક ઑફ બકિંગહામનો!” મૅરીએ જરા મજાકનો ભાવ ધારણ કરી, રાજી થતાં થતાં કહ્યું.
વાહ, ડભૂકનો પોતાનો? ખરી રીતે તો તે પોતે જ તમારી સોબત પ્રાણપણે ઇચ્છતા હોય છે! તે તમને મારી પાસે મોકલે, એ નવાઈની વાત!”
“વાત એમ છે કે, મશ્યોર, આ દેશમાં બધાં જ હવે તમને અને મને ભેગાં કરવાનું જ કાવતરું ચલાવી રહ્યાં છે. ગઈ કાલે રાજાજીએ મને ભોજન વખતે તમારી પાસે બેસાડી હતી, અને આજે ડયૂકે તમારી સાથે આ આસન ઉપર બેસવા મને મોકલી આપી છે!”
“અને આપણને એકાંત આપવા માટે જ અત્યારે ડયૂક મિસ ટુઅર્ટને લઈને પેલી તરફ ચાલ્યા ગયા, ખરું?”
“મેંશ્યોર લ કાઉંટ, તમારા ફ્રાંસમાં આવી મીઠી પરોણાગત દાખવવામાં આવે છે ખરી?”
માદમઆઝોલ, હું ફ્રાંસમાં એટલું ઓછું રહ્યો છું કે, મને ફ્રેંચ ન ગણો તો પણ ચાલે; હું જીવનનો મોટો ભાગ રણભૂમિ ઉપરની છાવણીઓમાં જ રહેલો છું અને મને તમે એક અસંસ્કારી જંગલી માણસ પણ ગણી કાઢી શકો છો”
તમારું દિલ ઇંગ્લેંડમાં ગોઠતું નથી, ખરું?” મને ભાગ્યે ખબર હોય.” “શું તમને પોતાને ખબર નથી?”
“માફ કરજો, મેં તમારો પ્રશ્ન બરાબર સાંભળ્યો નહોતો.” રાઓલ જરા જાગ્રત જેવો થઈને બોલ્યો.
• “અરેરે,” એ રમણીએ નિસાસો નાખી કહ્યું, “મને ડયૂકે અહીં મોકલવામાં કેવી ભૂલ કરી છે?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
