________________
(१३) हाराज हे ॥ र०॥ मन ए जाणे माहरूं, वात सवे शिरताज हे ॥ र ॥ मी० ॥ ॥ बोल्यो कुबेरदत्त फरी, कहो कहो मनमें हूंस हे॥र ॥ जो न कहो मुफ पागलें, तो वे तमने सूंस हे र ॥मीगाए। वचन सुणी एम मित्रनां, नांखे रुजदत्त नांख हे॥ र० ॥ हमणां हां बेगे हतो, हुं श्रापणे गोख हे ॥र ॥ मी०॥ १०॥ तेहवे में दीठी बालिका, कि नरी सरखी एक दे॥ र ॥ विस्मय हुं पामी रह्यो देखी रूपविवेक हे ॥ र॥मी० ॥ ११॥ विधाता ए केम घडी शक्यो, एहवे रूपे एहरे ॥ र ॥ एक ज वत्र विलोकतां, नवलो कीधो नेह रे ॥र ॥ मी० ॥ १५ ॥ बाला ए प्रेमनी सांकली, सांकली ग ततखेव रे ॥ र ॥ काम शिलीमुख देश् गर, किणही न जाण्यो नेद हे ॥ र ॥ मी० ॥ १३ ॥ साले बे नट सालसी, क्षण क्षण हियडा मांहिहे ॥ र ॥ वसती नगरीमा गइ, चित्त चोरीने हि हे ॥र० ॥ मी० ॥ १४ ॥ए पुत्री ने केहनी, मित्र कहो मुजतेह हे ॥रण ॥ जिम ते बाला जोयवा, पोहचूं तेहने गेह हे ॥ र ॥ मी ॥ १५ ॥ विण दीठे ते बालिका, कांश एह न सूहाय हे ॥७॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
