Mulshuddhiprakarana

Author(s): Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 236

सङ्गमकाख्यानकम्
२१३ 'वद्धाविज्जसि तं सामि ! जओ एत्थेव पट्टणे । समोसढो वरुज्जाणे बहुसीससमण्णिओ ॥९७ धम्मघोसो त्ति नामेणं सूरी गुणगणालओ । चउनाणेहिं संपन्नो नरा-ऽमरनमंसिओ ॥९८ तं सोउं सालिभद्दो वि रोमंचुच्चइयगत्तओ। सामग्गियं विहेऊणं वंदणत्थं विणिग्गओ ॥ पत्तो य सूरिपासम्मि काउं पंचप्पयारयं । कमेणाऽभिगमं तत्तो वंदित्ता भत्तिनिव्भरो ॥१०० सूरिणो सेससाहू य तओ सुद्धमहीतले । निसण्णो पंजलीहोउं भत्तीए पज्जुवासई ॥१०१ सालिभद्दस्स तीसे य परिसाए जिणभासियं । धम्ममाइक्खई रम्मं मोक्खसोक्खेक्ककारणं ॥१०२ जहा 'भो ! एत्थ संसारे सव्वे जीवा सकम्मओ । पावंति तिक्खदुक्खाइं अणताइं निरंतरं ॥१०३ सारीर-माणसाइं ते जेहिं पीडिज्जए. जणो' । एयम्मि अंतरे सूरी सालिभद्देण पुच्छिओ ॥१०४ 'भयवं ! केण कम्मेण अन्नो सामी न विजई ?' । तं सोउं जंपई सूरी ‘सव्वदुक्खविमोक्खणी ॥१०५ दिक्खं गिण्हंति जे जीवा तिलोगस्साऽवि ते पहू' । 'जइ एवं तो गिहे गंतुं जाव पुच्छामि अंबथं ॥१०६ ताव तुम्ह सयासम्मि गिहिस्सामि तय लहुं । सूरी पथपई 'भद्द ! मा पमायं करिस्ससि' ॥१८७ 'इच्छ' ति भणिऊणेसो मंदिरं निययं गओ । पायग्गहं विहेऊण तओ भदं पयंपई ॥१०८ 'अम्मो ! अज्ज मए धम्मो सुओ सव्वण्णुभासिओ। धम्मघोसस्स पासम्मि' 'सुंदरं' सा पयंपई ॥१०९ सालिभद्दो तओ आह 'जइ एवं तो करेमहं । अम्मो ! तुब्भेहऽणुण्णाओ तं धम्म भवनासणं' ॥ भदाए जंपियं 'बन्छ ! "सो अच्चंतसुदुक्करो। जवा लोहमया चेव चावेयव्वा निरंतरं ॥१११ तुमं च देवभोगेहिं वच्छ ! निच्चं पि लालिओ। ता कहं कढणुढाणं, काउं सत्तो भविस्ससि ?' ।। जंपई सालिभद्दो वि ‘एवमेव, न अन्नहा । किंतु कीवस्स एयं तु नो वीरस्स मणस्सिणो' ॥११३ जंपई सा जई एवं अब्भासो ताव कीरऊ । माणुस्सगंधमल्लेसु भोगच्चाए य किंचि वि' ॥११४ पडिवज्जित्ता तओ एसो मुंचई य दिणे दिणे । तूलिं भज्जं च एक्केक्कं, एत्तो तत्थेन पट्टणे ॥११५ अस्थि इभो सुविक्खाओ धन्नो नाम धणढओ । उव्वूढा सालिभद्दस्स तेणं लहुसहोयरी ॥११६ ण्हाविंती सा तयं धण्णं अंसुपायं पमुच्चई । भत्तुणा पुच्छिया 'भद्दे ! केणाऽऽणा तुह खंडिया ? ॥ किं वा किंचि वि नो वत्थु संपज्जइ मणिन्छियं ?'। तीए वुत्तं 'न एक्कं पि एयाणं मम बाहए ॥११८ पव्वज्जुवदिओ किंतु नाह ! मज् सहोयरो । मुंचए जेण एक्केक्कं तूलिं तेणाऽधिई मम' ॥११९ तेणोत्तं 'हीणसत्तो सो एवं जो उ पकुम्बई' । अण्णाहिं तस्स भज्जाहिं सहासाहिं पयंपियं ॥ 'सुकरं जइ इमं नाह ! स तो किं न कीरई ?' । धण्णो पयंपई 'भद्दे ! वयणं तुम्ह संतियं ॥ उद्दिक्खतो ठिओ कालं, संपयं पुण पिच्छह । सव्वच्चायं विहिज्जंतं' तओ ताहिं पयंपियं ॥ 'खेड्डयं कयमम्हेहिं, निन्छयं किं पयंपह ।। अगुरत्ताओ भत्ताओ अम्हे दव्वं च सामिय ! ॥१२३ मा चयाहि अयंडम्मि' तओ धण्णो पभासई । 'धणं धण्णं कलत्तं च अणिच्चं सव्वमेव य ॥१२४ जम्हा तम्हा गहिस्सामि पिए ! दिक्खं जिणंतिए' । तो ताओ निच्छयं नाउं भणं तेवं 'वयं 'पि हि ॥ "तुम्हेऽणुपव्वइस्सामो' 'सोहणं' सो वि जंपई । धम्मट्ठाणेसु सव्वेसु सव्वं दव्वं निओइँउं ॥१२६ सहस्सवाहिणी सीयं दुरूढो सकलत्तओ । सयणेहणुगम्मतो पत्तो वीरजिणंतिए ॥१२७ सीयाओ उत्तरेऊणं काऊणं च पयाहिणं । वंदित्ता जपई 'नाह ! भवुविग्गस्स मे सयं ॥१२८
1 A B तो 1 2 c D °ज्जए । 3 c D वयं । 4 c D मंदिरे । 5 c D सो य अच्चतदुक्करो । 6 A B °तेयं । 7 c D पि वि । 8 c D°तुब्भेऽणु । 9 A B इयं । 10 c D °पए ।