Mulshuddhiprakarana

Author(s): Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 241

२१८
सटीके मूलशुद्धिप्रकरणे चतुर्थ स्थानकम् धणयत्तो नामेणं तीए सुओ रूय-जोव्वणसमग्गो । नीसेसकलाकुसलो जणएण समाणरूवाणं ॥६८ इब्भकुलबालियाणं चउण्ह गिण्हाविओ करं जाव । ता जणओ पंचत्तं संपत्तो, सो वि मित्तेहिं ॥६९ देसंतरगमणत्थं चित्तं काराविओ सुहदिणम्मि । घेत्तुं चउविहभंडं संपत्तो जलहितीरम्मि ॥७० आरुहिय जाणवत्तं परतीरं पाविऊण विढवित्ता । दव्वं पुणो नियत्तो जा पत्तो जलहिमज्झम्मि ॥७१ ता आममल्लगं पिव गिरिसिहरं पाविऊण तं वहणं । पविलीणं सो वि तहिं धणयत्तो पाविओ निहणं ॥ . एक्केणुव्वरिएणं गंतुं पुरिसेण तत्थ महिमाए । पच्छण्णमिमं गुज्झं कहियं तीए वि सो ताहे ॥७३ संगहिउं दाणेणं भणिओ गुज्झं इमं तु पच्छन्नं । कायव्वं तेणावि हु पडिवन्नं झ त्ति तव्वयणं ॥७४ चिंतेइ तओ एसा 'वहूण भत्तारमण्णमाणेमि । जा जायंति सुया सिं समत्थघरसाररक्खयरा' ॥७५ इय चिंतिऊण बाहिं नयरस्स विणिग्गया तमिस्साए । दिट्ठो य सुहपसुत्तो कयउण्णो देवकुलियाए॥ उप्पाडिओ य तत्तो तीए पुरिसेहिं मंचयारूढो। मुक्को घरमज्झम्मी कमेण जा उढिओ ताव ॥ ७७ कंठे विलग्गिऊणं रुयइ सदुक्ख इमं पयंपती । 'बालो च्चिय अवहरिओ मज्झ अपुण्णाए तं वच्छ ! ॥७८
महिमंडले गविट्ठो सयले न य तुह पउत्तिमित्त पि । उवलद्धं जा अज्जं कहिओ तुह आगमो मुणिणा॥
दिवो य कप्परुक्खो सुमिणे गेहंगणम्मि संपत्तो । ता अज्ज इहं पुत्तय ! समागओ अम्ह पुण्णेहिं । ता कत्थ वट्टिओ तं ? कत्थ य भमिओ सि एत्तियं कालं ? । किं वा वि सुहं दुक्खं अणुभूयं वच्छ ! मे साह ॥ अहवा वि मज्झ हिययं वज्जसिलासंचएण नणु घडियं । जं तुज्झ विओगम्मि वि न गयं सयसिक्करं सहसा ॥ जा तुज्झ विओगम्मि वि पाणे धारेमि पाविया अहयं । ओवारणयं म्हि कया गुणसायर ! तुज्झ देहस्स ॥८३ जाई तुह विरहम्मि वच्छ ! मए चिंतियाणि हियएण । ताणि तुह वेरियाण वि देसेसु पडतु मा कह वि ॥ देवगुरूहि विहुरे सुरक्खिओ तं सि एत्तियं कालं । ता मज्झ जीविएण वि कप्पाऊ होसि तं वच्छ ! ॥८५ अणुभावेणं तियसाइयाण सीलेण तह सईणं च । परिवड्ढसु नियवंसं घरविच्छडं च अणुहवसु ॥८६
देसंतरे विवण्णो भाउज्जायाण तुज्झ भत्तारो । होसु चउण्ह वि सामी इण्हि एयाण तं वच्छ !' ॥८७ इय तीए बुद्धिमाहप्परंजिओ मुणियकूडचरिओ वि । पडिवज्जइ तव्वयणं विम्हयकोऊहलापुण्णो ॥८८ सुण्हाओ वि तीए तओ एगंते ठाविऊण भणियाओ। "एवंठियम्मि कज्जे पडिवजह देवरं कंतं ॥८९ जेण सुईसु वि भणियं 'गय-मय-पव्वइय-कीवपइएसु । रमणेसुं नारीणं विहिज्जए अन्नभत्तारो' ॥९० ता खेत्तयं पि पुत्तं उप्पाइत्ता करेह कुलरक्खं । मा भे सव्वं दव्वं गच्छिस्सइ रायभवणम्मि ॥९१ कुंतीमहासईए अण्णोन्नपईहिं पुत्तउप्पत्ती। सुव्वइ ता पडिवज्जह मम वयणं, मा विगप्पेह" ॥९२ इय तीए धुत्तीए तहा तहा लोगसत्थजुत्तीहिं । भणियाओ जह ताहिं पडिवन्नं निवियप्पाहि ॥९३ अह ताहिं समं मुणिवरदाणप्फलजणियबिउणरागाहिं । भुजंतस्स य भोगे इंदस्स व देवलोगम्मि ॥ संजाया वरपुत्ता ताण चउण्हं पि सुरकुमार व्व । वोलीणा य कमेणं बारस संवच्छरा एवं ॥९५
तो सासुयाए वुत्ताओ ताओ परिचयह संपयं एयं । परपुरि किमियाणि सिद्धे कजम्मि धरिएणं ? पडिभणियं सुण्हाहिं 'अम्मो ! मा भणसु एरिसं वयणं । जेणऽम्हे भुत्ताओ सो किं न वि होइ भत्तारो ?' ॥
तो तीइ भिउडीभासुरवयणं अवलोइऊण वहुयाहिं । भयवेविरहिययाहिं पडिवण्णं झत्ति तब्भणियं ॥ पुट्रा य ताहिं सासू 'अम्मो ! तुह अणुमएण संबलयं । एयस्स किंचि कुणिमो' 'जं रोचइ कुणह' सा भणइ ॥ ___तो ताहिं सव्वाहिं पच्छण्णं मोयगाण मज्झम्मि । खित्ताइं रयणाई 'होउ सुही' इय वियप्पेणं ॥१०.
IA B 'हिउँ जाणवरं। 2 A B वहुयाभत्ता । 3 c D तो। 4 A B सुण्हा वि तओ तीए । 5 cD याओ जहा ताहिं। 6 c D ता । 7 c D होइ ।