Mulshuddhiprakarana

Author(s): Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 242

कृतपुण्यकाख्यानकम्
२१९ भरिऊण मोयगाणं थइया ऊसीसयम्मि से ठविया । तत्तो य सासुयाए पाइय मज्जं सुहपसुत्तो ॥ खट्टाए समं उप्पाडिऊण मुक्को पुणो वि तत्थेव । जत्तो देवकुलाओ समाणिओ आसि किर पुव्वं ॥ एत्थंतरम्मि सत्थो समागओ सो पुणो वि रयणि त्ति । काऊणं न पविट्ठो तहेव आवासिओ कमसो ॥ नाऊण आगयं तं नियकंतपउत्तिजाणणट्ठाए । जा तत्थ गया भज्जा ता पेच्छइ तं तह च्चेव ॥ सच्छायं दतॄणं पहनुचित्ता समुट्ठवेऊणं । संबलथइयं खट्ट च गिहिउं जाइ नियगेहं ॥१०५ कयउण्णओ वि जाणियभावत्थो निययमंदिरं पत्तो । पेच्छइ वसंतसेणं तहिं गओ बद्धवेणीयं ॥१०६ सयपागाई तेल्लेहिं मक्खिओ जाव ताव संपत्तो । लेहयसालाओ सुओ, पडिओ जणयस्स चलणेसुं ॥ 'छुहिओ' त्ति करिय मग्गेइ भोयणं नेय सिज्झए किंचि । तो रोयंत दटुं, वसंतसेणाइ थइयाओ ॥ कड्ढेऊणं दिण्णो एगो वरमोयगो तओ एसो । तं खायंतो पत्तो, लेहयसालाए अह तत्थ ॥१०९ मोयगमज्झे दटुं पवरमणिं 'घुट्टउ' त्ति' काऊण । दाएइ अण्णछत्ताण तेहिं भणियं 'मणी एसो ॥ ता पूइयस्स देमो दिणे दिणे देइ जेण अम्हाणं । पूयलियाओ' वोत्तुं दिति तयं पूइयस्स तओ ॥ तेण वि सो पक्खित्तो पासट्ठियनीरकुंडमझम्मि । तस्स पभावेण तयं थलं व पडिहासए नीरं ॥ 'तो तेणं विण्णाओ जहा इमो नीरकंतपवरमणी । संगोविऊण धणियं चट्टाण वि देइ जं जोग्गं ॥११३ एत्तो य समक्खायं पियंगुलइयाइ दासचेडीए । 'सामि ! जया परिचत्ता वसंतसेणाइ मायाए । तं नाउं सव्वत्थ वि गवेसिया न य पउत्तिमित्तं पि । तुम्हाणं उवलद्धं तओ इमं सामिणी कुणइ ॥ वेणीबंध सियवत्थनिवसणं मल्लगंधपरिहारं । दुद्धरपउत्थवइयावयं धरंती ठिया एसा ॥११६ एत्तियकालं तुहगेहसंठिया तुच्छअसणकयवित्ती' । तं सोऊणं कयउण्णयस्स जाओ पुणो पिम्मो ॥
अह अण्णया य नीरं पाउं सरियाजलम्मि ओइण्णो । सेयणयगंधहत्थी गहिओ सो तंतुएण तहिं ॥ पोक्करियं च नरेहिं तं सोउं आउलो निवो जाओ । तो भणइ अभयकुमरो 'देव ! तहिं खिवह जलकंतं ॥
सो जा भंडाराओ कड्ढिज्जइ ताव लग्गए वेला । अच्चाहियं च करिणो होइ दढं तणुविमदेण ॥ तो सिग्घपावणत्थं जलकंतमणिस्स नरवरिंदेण । सव्वनयरम्मि सहसा भमाडिओ पडहगो एवं ॥१२१ 'भो ! भो ! जलकंतमणिं सिग्धं जो आणिउं समप्पेइ । तस्स निवो रज्जद्धं कण्णाइ समण्णियं देइ' ॥ तं वयणं सोऊणं कंदुइएणं लहुं समाणीओ । खित्तो य नईमज्झे थलं ति अह तंतुओ नट्ठो ॥१२३ तदुवद्दवाओ मुक्को सेयणयकरी समागओ गेहं । पुटुं च नरवरेणं 'केणेस मणी समाणीओ ?' ॥
कहिओ य पूइओ से, तत्तो चिंतावरो निवो भणइ । 'अभय ! कहं दायव्वा कण्णा नीयस्स अम्हेहिं ?॥ अभएण वि पडिभणिओ ‘रयणाणि न संभवंति एयस्स । ता पुच्छिज्जउ एसो उप्पत्तिमिमस्स रयणस्स' ॥ रण्णा वि पुच्छिओ सो 'सच्चं भो ! भणसु कह तुहं एयं ?' । तेण वि भयभीएणं जट्ठियं सव्वमक्खायं ॥ अभएण तओ भणियं 'भवंति रयणायरम्मि रयणाई' । कंदुइओ वि हु उचियं दाउं वीसज्जिओ रण्णा ॥
कयउणयं पि सद्दाविऊण दिण्णा सगोरवं कण्णा । रज्जस्सऽद्रेण समं परिणीया महविभूईए ॥ भंजइ विसिट्रभोए अभयकुमारेण सह ललंतो सो । अण्णम्मि दिणे पभणइ अभयकुमारं इमं वयणं ॥ जह 'एत्थेव पुरवरे अण्णाओ वि अस्थि मज्झ भज्जाओ । चत्तारि सुयवईओ न य गेहमहं वियाणामि ॥ 'कह एवमिमं ?' अभएण जंपिए तेण सव्वमक्खायं ।[७०००] अम्हे वि तीइ विजियाबुद्धीए' जंपए अभयो ।
1c D त्ति कलिऊण । 2 c D भणिओ । 3 C D तो । 4 c D ता । 5 c D णो रागो । 6c D गेहे । 7 c D अभओ [ग्रन्थानम् ७००० ।