Mantri Vimalshah Mahamantri Udayan

Author(s): Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust

Page 6

જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી ૨- ૧૦
બાંધનારા. એના પૂર્વજો વીરદેવ, યક્ષનાગ ને અશ્વેસર કોઈ જૈન સાધુના ઉપદેશથી શ્રાવક બનેલા. તીર-કમાનનો-હિંસાનો ધંધો છોડી, ત્રાજવા-કાટલાંનો ધંધો લીધો, પણ ક્ષત્રિયોને એમ કંઈ ઝટ ધંધો આવડે ? રાજકાજ એવાં થયાં કે ધીરે ધીરે શ્રીકરણ (દાણ લેનારા)માંથી પણ ગયા, સામાન્ય વેપારી બની ગયા.
આ પૂર્વજોનો વારસદાર દીનહીન ઉદો! પગમાં પહેરવા જોડા નહિ તો ચઢવા ઊંટ કયાંથી હોય ! ટૂંકી પોતડી, જૂનું અંગરખું ને લઘરવઘર પાઘડી : આ એનો પોશાક.
ઉદો ઘીનો વેપાર કરતો. બળ ને બુદ્ધિમાં એ ઓછો ન હતો, પણ જમા-ઉધારનાં બે પાસાં સરખાં કરી ન શકતો. જેમ જેમ એની ગરીબાઈ વધતી ગઈ, એમ એમ ઉદાની મહત્ત્વાકાંક્ષા વધતી ગઈ. એ મુસીબતો જોઈ હાર્યો નહિ; બેવડી હિંમતથી મુશ્કેલીઓ સામે લડવા લાગ્યો. ભારે ભડ પુરુષ !
એ જવાન ઉદો મારવાડી એક વાર ઘી ઉઘરાવવા નીકળ્યો. માથે ઘીનો ગાડવો હતો. ખભા પર ધનુષ્યબાણ હતાં. રાત અંધારી હતી. ખેતરને શેઢે થઈને એ જતો હતો. અચાનક એની નજર કોઈના ખેતરમાં પાણી વાળતા માણસો ઉપર ગઈ. ઉદાને લાગ્યું કે આટલી રાતે કોણ પાણી વાળે ? નક્કી આ કોઈ હેરુ હશે. એણે બાણ ચઢાવી પડકાર કર્યો.