Mahabharat Samhita Part 05

Author(s): Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute

Page 197

102. 1] हरिवंशे [ 103.5 वृथा त्वं स्पर्धसे नित्यं कृष्णेनामितबुद्धिना। अर्जुन उवाच / यदि स्यादिह गोविन्दो नैतदत्याहितं भवेत् // 15 सुमुहूर्तेन तु वयं तं ग्रामं प्राप्य भारत / यथा चतुर्थं धर्मस्य रक्षिता लभते फलम् / विश्रान्तवाहनाः सर्वे वासायोपगतास्तदा // 1 पापस्यापि तथा मूढ भागं प्राप्नोत्यरक्षिता // 16 ततो ग्रामस्य मध्येऽहं निविष्टः कुरुनन्दनः / रक्षिष्यामीति चोक्तं ते न च शक्नोषि रक्षितुम् / समन्ताद्वृष्णिसैन्येन परिक्षिप्य जनव्रजम् // 2 मोघं गाण्डीवमेतत्ते मोघं वीर्यं यशश्च ते // 17 ततः शकुनयो दीप्ता मृगाश्च क्रूरभाषिणः / अकिंचिदुक्त्वा तं विप्रं ततोऽहं प्रस्थितस्तदा / दीप्तायां दिशि वाशन्तो भयमावेदयन्ति मे // 3 सह वृष्ण्यन्धकसुतैर्यत्र कृष्णो महाद्युतिः // 18 संध्यारागो जपावर्णो भानुमांश्चैव निष्प्रभः / ततो द्वारवतीं गत्वा दृष्ट्वा मधुनिघातिनम् / पपात महती चोल्का पृथिवी चाप्यकम्पत // 4 वीडितः शोकसंतप्तो गोविन्देनोपलक्षितः // 19 तान्समीक्ष्य महोत्पातान्दारुणाल्लोमहर्षणान् / स तु मां ब्रीडितं दृष्ट्वा समाश्वस्य च माधवः / योगमाज्ञापयं तत्र जनस्योत्सुकचेतसः // 5 सान्त्वयित्वा च तं विप्रमिदं वचनमब्रवीत् // 20 युयुधानपुरोगाश्च वृष्ण्यन्धकमहारथाः / सुग्रीवं चैव शैब्यं च मेधपुष्पबलाहकौ / सर्वे युक्तरथाः सज्जाः स्वयं चाहं तथाभवम् / / 6 योजयाश्वानिति तदा दारुकं प्रत्यभाषत // 21 गतेऽर्धरात्रसमये ब्राह्मणो भयविक्लवः / आरोप्य ब्राह्मणं कृष्णस्त्ववरोप्य च दारुकम् / उपागम्य भयादस्मानिदं वचनमब्रवीत् / / 7 मामुवाच ततः शौरिः सारथ्यं क्रियतामिति // 22 कालोऽयं समनुप्राप्तो ब्राह्मण्याः प्रसवस्य मे / ततः समात्थाय रथं कृष्णोऽहं ब्राह्मणः स च / यत्ता भवन्तस्तिष्ठन्तु न भवेद्वश्चना यथा // 8 प्रयाताः स्म दिशं सौम्यामुदीची कौरवर्षभ // 23 मुहूर्तादिव चाश्रौषं कृपणं रुदितस्वनम् / इति श्रीहरिवंशे ब्यधिकशततमोऽध्यायः // 102 // तस्य विप्रस्य भवने ह्रियते ह्रियते इति // 9 अथाकाशे पुनर्वाचमश्रौषं बालकस्य वै / अर्जुन उवाच / हाहेति ह्रियमाणस्य न च पश्यामि राक्षसम् // 10 / ततः पर्वतजालानि सरितश्च सरांसि च। ततोऽस्माभिस्तदा तात शरवषैः समन्ततः / अपश्यं समतिक्रम्य सागरं मकरालयम् // 1 विष्टम्भिता दिशः सर्वा हृत एव स बालकः॥११ ततोऽर्यमुदधिः साक्षादुपनिन्ये जनार्दने / ब्राह्मणोऽऽर्तस्वरं कृत्वा हृते तस्मिन्कुमारके / प्राञ्जलिः समुपस्थाय किं करोमीति चाब्रवीत् // 2 वाचः स परुषास्तीव्राः श्रावयामास मां तदा // 12 प्रतिगृह्य तु तां पूजां तमुवाच जनार्दनः / वृष्णयो हतसंकल्पास्तथाहं नष्टचेतनः / रथपन्थानमिच्छामि दत्तं नदनदीपते / / 3 मामेव हि विशेषेण ब्राह्मणः पर्यभाषत // 13 अथाब्रवीत्समुद्रस्तं प्राञ्जलिर्गरुडध्वजम् / रक्षिष्यामीति चोक्तं ते न च रक्षसि मे सुतम्। - प्रसीद भगवन्मैवमन्योऽप्येवं गमिष्यति // 4 शृणु वाक्यमिदं शेषं यत्त्वमर्हसि दुर्मते // 14 / त्वयैव स्थापितः पूर्वमगाधोऽस्मि जनार्दन / - 188 -