________________
श्री कुंभोजगिरी तळेटी धर्मशाळा | शातिलाल लिलाचंद शाह, रेठरेकर, (सागली)
a
विक्रम सवत २००६ चा द्वितीय आपाढ शुद्ध सुरुवात केली पष्ठीचा दिवस म्हणजे मूसळधार पावसाचे कुभोजगिरीवरील जिन मदीर शिरढोण थैमान आणि श्री कुभोजगिरी तीर्थाच्या पाय
निवासी थावक श्रेष्ठीवर्य फत्तेचद मलुकचद थ्याला वाधावयाच्या धर्मशाळेच्या शिला- शाह यानी भक्तिभावाने बाधविले व त्या कामी स्थापनाचा आधला दिवस' या शुभ कार्यासाठी भोजनिवासी वधत्रय सर्वश्री रावजीभाई, अहमदाबाद, वेळगाव, इचलकरजी, कोल्हापूर, स्वरूपचदभाई व चितामणिभाई गुलावचद मुधोळ वगैरे पुष्कळ गावची श्रावक मडळी नानावटी याची साथ घेतली होती समाजातील जमलेली होती पण मेघराजाच्या थयथयाटाने श्रेष्ठिवर्यानीही यथाशक्ति मदत केली अशा उद्या कमे व्हायाचे या विचारात गिरीवरील त-हेने आपल्या पूर्वजानी तीर्थ आणि त्याचे धर्मशाळेत सचित बसली होती
रक्षणाचा भरीव पाया घातला, त्यास आता शुद्ध ७ चा दिवस उजाडला पावसाने समय शभर वर्षे पुरी होत आहेत ओळखून आवरते घेतले होते ढगाळलेल्या पूर्वीच्या काळी दक्षिण महाराष्ट्रात श्वेताबर आकाशातून सूर्यदेवाचे दर्शन झाले गिरीच्या जैन समाजाची घरे खेडोपाडी पसरलेली होती आसमतातील वातावरण प्रसन्न आणि उल्हास- तशात रस्ते, दळणवळणाची अपुरी साधने, धर्मदायी झाले आधले दिवशी कोडून राहिलेले । भावनेबद्दल उदासीन वृत्ति, इत्यादि कारणानी पक्षीगण किलबिलाट करीत इतस्तत फिरू । श्री कुभोजगिरी या तीर्थस्थानी चैत्र व कार्तिकी लागले काळया माईचा मुगध दरवळू लागला । पौणिमा या महान दिवशी सुद्धा शे-पन्नास झाडावरील पाने टवटवीत दिसू लागली यात्रे थावक येत असत गिरीवरील श्वेतावर धर्मकम मडळीनी श्री जगवल्लभ पार्श्वनाथ प्रभूचे । शाळा व त्यासमोर असलेल्या दिगवर वाधवाची दर्शन घेऊन, त्याचा जयजयकार करीत, भवि- धर्मशाळा यातून यात्रेकरूचा समावेश होत असे प्यात विगाल रूप धारण करणाऱ्या धर्मगाळच्या
उभय मप्रदाय बधभावाने वागत आले व ते गिलागेपणासाठी गिरीवरून खाली येण्याम वागणे परम्पगना पूरक होत गेले
-
श्री कुंभोजगिरी शताब्दि महोत्सव ]
