Kumarpal Charitra

Author(s): Manilal Nabhubhai Dwivedi
Publisher: Government Press

Page 9

પાસાથી રમણુ કરતી હતી. એક મસ`ગે '‘- સોગટીને હું મારી નાખુ છુ, ” એવા શબ્દ ઞાનરાજાના મુખથી નિકળતાં દેવળદવીએ કહયુ જે દિગ્વિજયી અને સર્વત્ર અહિંસા પ્રવતાવનારા મારા બંધુનું સ્મરણ કરીને બેાલજો, કારણ તેમણે અહિંસામાટે સાદ ક્રૂરવ્યા છે. તેઉપર તેનાં મર્મ વચન કુમારપાલના તિરસ્કાર કરનારાં નિકળ્યાં અને દેવળદેવીને પાદમહારના માર આપ્યા. તેથી રિસાઈ પેાતાને પિએર ગએલી દેવળદેવીએ એકાંતમાં પોતાના બંને સર્વે ઇતિહાસ સભળાવ્યા તેથી રાષાવિષ્ટ થએલા નરેશે એકદમ સેનાસહિત જઈ તેના પરાજય કરી મારી નાખવા માંડયા તે વેલાએ દેવળદેવીએજ પેાતાના સ્વામીની ભિક્ષા બધુપાસે માગીને સ્વામીને અચાવ્યા. એ પછી હિંસાની વાત તે ભુલી ગયા. દૈવળદેવીની સાથે બહુમાનથી વર્તવા લાગ્યા. એ પ્રમાણે આખા પૃથ્વીમડળને જૈનધર્માનુરત કરી મૂક્યું. પેાતાની આજ્ઞામાં વર્તતાં વિપુલ એવાં અષ્ટાદ્રા રાજમ ટળેામાં મારીના નિષેધ કકીકીાંતસ્તંભ જેવા ચાદસા વિહાર કરાવ્યા એક સમયે સુસર નામના સારાષ્ટ્ર દેશના અધિપતીએ પોતાની જીભના સ્વાદને માટે એક બકરૂં માગ્યું. તેના નિગ્રહ કરવાને સેનાસમેત પોતાના મત્રિ ઉદયનને મેાકલ્યા. તે પોતાની સેનાને પ્રથમ વીરપુરમાં મૂકી સિદ્ધાચલની યાત્રા કરવા તે ગયા. ત્યાં શ્રી ઋષભદેવજીને નમ્યા એટલે હાશ્રુ આવ્યાં તે મિષે તેણે સંસારને જલાલિ આપી. એકાગ્રચિત્ત ઈશ્વરનું ધ્યાન કરતા બેઠા હતા તેવામાં એક ઉંદરને દિવાની ખળતી દિવેટ લઇને ઉંચે ચઢતા જોઇને મંત્રિએ વિચાર કર્યા જે આ લાકડાનું બના વેલુ ચત્ય થે।ડા દિવસમા દગ્ધ થશે એવુ આ ચિન્હ છે, માટે મારે રાજાનું કાર્ય કયાપછી અહીં આવી આ લાકડાના ચૈત્યને બદલે પાંષાણનું ચૈત્ય બનાવવુ, એવા નિયમ કરી સુસરની સાથે લઢવા ગયા. ત્યાં રણાંગણમાં બાણગણથી ભેદાએલા શરીરવાળા સુસર રાજાએ પ્રાણ મૂક્યા. ત્રીપણ બાણથી ભિન્ન શરીર થયા હતા તે વખતે પોતાનું શરીર' નહી રહે એમ ધારી પાસેના મા'ણસને પોતે પાષાણનું ચૈત્ય કરાવવાના હેતુ કહી બતાવ્યા, અને
૩ ય ર