Karpur Kavya Kallol Part 1 2 3 4

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 519

: ૧૨૦=
લાલી લેખે ગમાયું સર્વે, અણુસમજણમાં એને; લલિત આમ જો લુંટાય જે જન, પડે પસ્તાવુ તેને.
૩૨ કરણી તેવી પાર ઊતરણી.
રાગ ઉપરન.
કરીયાં કૃત્યો તે નહિ ટળશે, શુકના સામા સેઢે ફ્ળશે-એ ટેક૦
આડી ખિલાડી તિહાં ઉતરી, કાન કુતરે કરીયા; લેઇ લુગડાં ભીનાં હાથમાં, આટે ભાજન ભરીયા. મળ્યાંકન્ગ્યુના ૧
સુકા `સ૨૫ણ મળીયા સામા, છાણા એની સાથે;
ભીના કેસે મળી ભામિની, વાર્યાં ઘણું તે વાટે. એનેકથ્રુા ૨
કૈ ી ા છ
અહીંથી અપશુકને ભરીયે।, સામા સેઢે જાતા; રઅહિં આડા ઊતર્યાં તસ, પૂછે પાય દેવાતા. તેના કન્ગ્યુના ૩ વળી તિહાં પણ વાર્યાં તેને, પૂછપાય મતઠાતું;
તે કહે સર્વે શુમ્નનું ફળ, સામા સેઢે થાતું. સર્વેકજ્જુના ૪ વાન્યા પહેલાં નહિ વળે ને, સુમતે જે મકલાવે; લલિત અ ંતે લૂટાઇ તે જન, માર મફતના ખાવે. અતેકૅન્ગ્યુના ૫
૩૩ ખાવાજીની મુમતાએ મુંઝવણ
રાગ ઉપરને.
મુમતા કરવાથી મુ ંઝાયા, આવા કનીએ બંધાયે-એ ટેક ઊંદરડા કદીચે આવીને, કફની કાપી તેથી તે કારણથી તેને, ઊપાય ચે મૂષક માટે મની રાખવી, ગાય મનીના ગાયને ખાવા ઘાસ કારણે, વળ્યેા કનીચેથી ભુંડી કરાણી, ખાવેા વેરા વળગ્યા તેહ વાવડ, ઢારાયા રહ્યું રાયને નહિ આપવા, ખયું ખાસ આ કામે; નગ્નપણામાં દુઃખ ન દેખત, પડીયેા પાશ નકામે. એથી મુખાભાઈ
વાવડા
૧ લાકડાં ૨ સર્પ – મુક
અન્યા
ખાશે;
આશે. ખાવે મુખાના ૧
માટે;
વાઢે. માન્મુખાના ૨
એકારે;
દરબારે. ખાવાન્મુખાના