Karpur Kavya Kallol Part 1 2 3 4

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 527

૧૧૮=
કામિની કહે છે કઈ નથી, વધુ છે. તમને જેમ;
અમતી કાઠી પાત જોઈને, નારી તવ ખાલી નહિ, ઉઘાડ્યું. એનું ઢાંકણું, કથ કહે એમાં શું ભર્યું, પાપડ પૂરી પાણી ભર્યુ, રએલ. કાકીને આપવા,
અગડાવ્યા અધા પાપડા, મારો વાંક મુદ્લ નથી, કહયા પછી તે જાણું કહી, મેને શીખ એ આપવા, કરે નહિ લલિત ફરી ક,િ
કહે તે ઝમતી કેમ. ૫ ૮ કાપી ક્રોધમાં એહથી
આવી
વદ તે કાકીજીના
ગયા
આપી
વહુ
ખેલ્યા
કરવુ તજી
કથ ગંધ. ૫ ૯
સાચું. વેણુ; કહેણું. ॥ ૧૦
તેમના ઘેર;
ઊંધી પેર. ॥ ૧૧
તારી
મુજથી
ખેલ. ॥ ૧૨
પડયું એ કામ; દુરગુણા તમામ. ।। ૧૩
બેલે સતાપ,
ૐવચકેલ;
૪૨ નહિ બેલે લાભ,
રાગ ઉપરને.
।। ૧
સસરાવાટ.
પરણ્યા પિત્રુ મુવા પછી, નાની છેક જ નાર; તેને તેડીને લાવીચા, રહી ટ્વીન દૃશ ખાર. પછી પીયરે માકલી, તેને તેડવા માટે; પાત ત્યાંથી પરવર્યાં, સિદ્ધા તેડીને ત્યાંથી લાવતાં, વચે ભાતુ વપરાય; પાણી ખેંચતાં શેઠને, નાંખ્યા નારીચે માય. પાત પીયરમાં જઇ, કહ્યા ઉલટા પ્રકાર; ગાય ગાવાળથી અહીં, શેઠ કઢાયા માર. વળતી શેઠ વિચારીને, ગયા સાસરા ગામ; જતાં સર્વોએ ઝડસ્યા, સમભાવે શેઠ તામ. રહ્યા એ દ્વિ રાજીપાએ, તેડી લાવ્યા તેહ શેઠે વાત છેડી નહી, અતિ આનદ્રુમાં એહ. ૫ ૬ શેઠની સમતા જોઈને, પ્રેમદા બહુ પસ્તાય; હળી મળી રહ્યા હે માં, વરસ વીતી
॥ પ
જાય. ॥ ७
૧ કહેવાથી. ૨ ટપકેા, ૩ વિચિત્ર. ૪ હકીકત.
॥ ૨
॥ ૩
॥ ૪