________________
આ સે દિવસે મેં કેમ વિતાવ્યા હશે? ને ચિત્તપ્રદેશની અદર છાનું છાનું-Unconsciously કેવી રીતે આ ખાચિત્ર તૈયાર થતું ગયું હશે? કહું?
જાપાનમાં હતું ત્યારે એક બે હેનના પોથી તે સાધુપુરુષને ડેક પક્ષ પરિચય થવા પામ્યું, ને તેમાંથી પ્રત્યક્ષ કયારેક મળશું એવી ભાવના જાગી. મળ્યાં, ને પ્રથમ દર્શને જ જે સુંદર ને સ્વચ્છ છાપ મહારાં મન પર પડી તે સમયે મહારા લખેલા પત્રની નેંધ મેં બાર માસ જાળવી રાખી-તેમાંથી થોડાક ફકરાઓ અત્રે અસલ સ્વરૂપમાં જ પહેલાં ઉતારી લઉં:
... “કેટલાક નવા પરિચયે માનવીને અજબ રસસમાધિમાં ધકેલી મૂકે છે. ઈચ્છા હોય કે ન હોય, પણ તેને જવું જ પડે છે આવું કૈક મહારે માટે બન્યું..” “સપાટી પરનાં ભરતી- ઓટ જોવા કરતાં અંદરનાં સાગરજીનું “મીઠું દર્શન’ મેં કર્યું, ખૂબ આનંદ થયે. મહારા દિલના ભાવે વધુ સમય મને જણાવીશ. આજ તે એટલું જ કે ઊંડાણમાં “સૂતેલું સ્વપ્ન પિકારે છે કે જે મહેને બહાર ખેંચી કાઢવાની ખરી ઇચ્છા જ હોય તે તેને “ચૂપકીથી” ખેંચી લેવું જોઈએ-જેમ મીઠી ચીજ “હેજે મીઠાશમાં બદલાઈ જાય તેમ! પણ “સંપૂર્ણતા' જે સ્વપ્નને સંપૂર્ણતાથી ભરી શકતું નથી તેને “ખાલી સ્વપ્ન તે કેમ કહેવાય? માની જ લેવું રહ્યું કે તે
