________________
શ્રી જિત્રમાનું આપે છે એને અજબ વાચા ! '
સદગુણ-સાગરનાં મેજાની મસ્તીમાં શ્રોતાને જ સ્વયં હિલેળા લેતા કરી દે છે એ. માનવીને એના અપ્રગટ દેવત્વ તરફ આંગળી ચીંધી માટીના માનવીમાંથી એ ઘડવા માગે છે સાચે દેવાત્મા. વ્યવહારદક્ષતા ને ઊંડા મને-જ્ઞાનથી કરાવે છે આત્મદર્શનના ચમકતા શિખરનું સૌને ભાન, અને આત્મદર્શન માટે શ્રોતાઓમાં આ ભવે જ જગાવે છે સાચે ઉદ્યોગ!
નવધડતરનાં નવાં કરો ધર્મની વાત આજ ખૂબ થઈ રહી છે, વાટે ને ઘાટે, પણ મરવા પડી છે માનવીની અસલ માણસાઈ મેર. ત્યાગની બડી વાત થાય છે શેરીએ ને ચૌટે, પણ માનવીના જીવનમાં પ્રાયઃ શૂન્યતા જણાય છે એમને. આ હકીકતને રંજ છે તેમના દિલમાં, તેથી જ નવું ચેતન આપવાની પડી છે જરૂર જગતને. બિચારા કે “બાપડા' નહિ, પણ બનાવવા છે બહાદ તેને, કે વહેંતિયા નહિ, પણ સરજવા છે સર્વત્ર વિરાટ માનનિર્બળતા નહિ, પ્રગટાવવી છે રોમેરોમ સબળતાને નિર્ભયતા, ને મૃત્યુને મંગળ માની હસતાં સ્વાગત કરનારી જીવનશકિત. અંતરના શત્રુથી હારી જનારા કાયર નહિ,
૨૩
