________________
રૂઝવવા માટે ધીરે છે પિતાના રંગભર્યા દિલની કુમાશ. સર્વત્ર કટુતાના રેલાવનારને પલટાવવા, પાય છે એ, પિતાનાં જીવન-બોધનાં પ્રેમ-પિયૂષ.
વિવેક–વાણીનું લાલિત્ય વિશાળ વાંચન અને તેની પાછળ રહેલા સુંદર ચિંતને ઉતારી છે તેમના જીવનમાં પ્રભાતની રમ્ય તાઝગી, ને જગાવ્યાં છે સેમેરોમ અમરરંગી સંવેદનજે પડવા થઈને ઊતરે છે શ્રોતાઓના જાગૃત ચિત્તમાં. દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ અને ભાવને પારખી લઈ એ સંસ્કારમૂતિ સમયજ્ઞ સાધુ સમજાવે છેઅહિંના-મૈત્રી-પ્રેમનાં ઊંડા મર્મો ને તેની વ્યાપક અસરો!
શબલાલિત્ય ને વિચાર-ઔદાર્ય તે એમનું જજાણે પીધાં જ કરીએ તેનાં કળાવારિને! એ ઐશ્વર્યને! “વચનગુપ્તિને પિછાને છે તેઓ ખરો મહિમા, ને તેથી આપે છે વાણને પ્રસાદ, શબ્દ શબ્દ ચૂંટીને; વિષયેની છણાવટ-કળામાં છે તેઓ પારંગત, ને દલીલેની સટતા બનાવે છે સૌને સ્તબ્ધ. વસ્તુની નિરૂપણ-કળામાં તેમને મળે છે સદાય સફળતા, અને ગમે તેવા નિજીવ પ્રશ્ન કે નીરસ વિષયને ય એ વાણી બનાવી દે છે ખૂબ જ રસભર્યો, ગૌરવવતે ને નવા વિચારકની તાઝગી સાથે ઊંડું ચિંતન ભળે,