________________
સંસારીએનાં વિસવાદી જીવન પર
એ કરે છે હળવા કટાક્ષ,−પણ ખૂખીથી; છતાં આશ્ચય એ છે કે
એમાંય મહાણે છે શ્રોતા અનેરી લહેજત, ને “મારે સુધરવું જ જોઈએ”
એવું ગણુગણે છે શ્રોતા ચિત્તના ઊ'ડાણુમાંથી ! શ્રી ચિત્રમાનુનું વેધક વકતવ્ય સાંભળીને સુધરવાનું મન ન થાય કાઈને-આજે કે કાલે, તે। નવાઈ પામવુ જ રહ્યું આપણે. આવે છે! આવે છે, દરેકના જીવનમાં,
વહેલી કે મેાડી...શાંત કે ઘંટારવ કરતી, એક અણુધારી...અમેાલી સુંદર તક કયારેક તે ! જ્યારે શુદ્ધિ માટે જાગે છે અંતરમાં ઊંડી ઝંખના— ને એ ઝંખનાને સ તાષવા
સમપે છે માનવી બધુય આનă સાથે, *
કારણ ? માનવી માત્ર ઊર્ધ્વગમન માટે જઊંચાં પગથિયાં ચડવા જ સરજાયા છે.
શ્રી ચિત્રમાનુની વાણીમાંથી વહી રહે છે જ્ઞાનગંગા, માનવીની અંદરનાં અનેક ઊંચાણુ–નીચાણુને ભેદતી– કેટલાંય મરુભૂમિ શાં સુકકાં હૃદયાને ભીજવતી પખાળતી ને ફળદ્રુપ કરતી !
સર્વને પ્રેમમુગ્ધ બનાવતી, સ્નેહસાગરમાં નવરાવતી– ૧
