________________
સંગ સાથે છે. મીણબત્તી જ બની રહી ઓગળી જવાને બદલે પ્રકાશની ઝળહળતી ‘મશાલ બનવાની પ્રેરણા મળે તે જ તૃષા છે. કદિક છિપાશે! એ તૃષા છિપાય કે ન છિપાય પણ તૃષા તે કાયમ રહે તે ય ઘણી કમાણી માનવાની રહે.
બાકી તે સ્મૃતિના પ્રદેશમાં અનેક નવનવી મૃતિઓ ખડકાયે જાય છે. જેને કદિક આકાર મળે છે, ને કદિક તે નિરાકાર જ રહી જાય છે. આકાર પામેલી સ્મૃતિઓ કરતાં નિરાકાર રહેલી સ્મૃતિઓમાં કે ઓછું સત્વ નથી હોતું; ઊલટું “આકારનાં એકઠાંમાં બંધાવાની ના પાડીને તે વિશેષ પાવરપુલ બને છે. આ નિરાકાર સમૃતિઓને સ્મૃતિ કહેવા કરતાં આત્માની કિંમતી પેદાશ જ માનવી ભલી.
માનવીની નજીકમાં નજીક જે ઊભેલું છે તે તેનું પિતાનું મીઠું સ્વપ્ન જ છે, ને તેથી ય વધુમાં વધુ નજીકમાં ઊભું હોય તે ખાલી સ્વપ્ન જ નથી રહેતું, પણ કઈ ભવ્ય દૈવી'Vision જ બની જાય છે. આપણા જીવનમાં આવા કેક માનુષી ને દેવી સ્વપ્નાઓ પડકારતાં ઊભાં હોય છે. કેટલાંક ફળે છે તે કેટલાંક મૃગજળ જેવાં...પણ મહને એક વાતની ખાતરી છે કે જ્યાં ઝરાએ ખળખળ વહેતા હોય ત્યાં સદાય જડતાની ગેરહાજરી જ હેય. છતાં ય કેકને કદિ ત્યાં જડતા
૧૧
