________________
આવે! કાળગંગાના પ્રવાહમાં પડેલાં આપણે, એવા એક મીઠા ઝરાનું દર્શન કરીએ ! જોઈ શકે છે...એને? અહો ! તેની હાજરી માત્ર પણ કેવી ફેલાવે છે નવી હવા'! પથ્થરને ય ભેદીને વહેતાં તેનાં જ્ઞાનઝરણાંઓ, કેવી બક્ષે છે સૌને શીતળતા ને સુંદરતા! જાણે કે શ્રોતાનું દિલ સભર ન બનતું હોય, ખાલી હૃદયમાં જાણે જ્ઞાનને પ્રકાશ ઊભરાતે ન હોય! પીધાં જ કરીએ. પીધાં જ કરીએ જ્ઞાનામૃત! સાંભળ્યાં જ કરીએ કાળના સીમાડા ભૂલીને. જાણે કે He speaks in our spirit.
ચમકતા બે તારા સમાં નિર્મળ ગહન એ ચક્ષુઓઃ ચહેરા પર પથરાયેલી શાંત, સૌમ્ય, મધુરી રેખાઓ, વાણીમાંથી નિબંધ વહેતી વાત્સલ્યની અમૃત સરવાણીએ, ને ભાવિકોને શિરે “વાસક્ષેપ નાંખી, હસીને હાથ ખંખેરવા જ જાણે ખાસ ઊછરેલે હોય એ, ખભા ઉપર ઝૂલતે કેશકલાપ! આ છે “વિત્રમાણુ':સંત સમુદાયનું એક ચમતું રત્ન. માનવતાનું જીવંત પ્રતીક વર્ષોનાં વિશાળ ચિંતન ને મનનથી જેણે ઓપ આપ્યા છે જગતની કરમાતી સાધુતાને,
