________________
ખરેખર સંપૂર્ણતાને આત્મા છે. આવું કંઈક હમજાયું.
પહેલા મિલનનું ઊંડાણ હજી માપી શક્ય નથી, તે ઘેન તે ઊતર્યું નથી–ત્યાં એ મિલનને ય ટપી જાય તેવા આપના એક પત્ર વળી એર જિજ્ઞાસા જગાવી છે. એક નાની શી સમશ્યા ઊભી થઈ છે તે કહું ? “રૂબરૂ મળ્યા કરું ને “તૃપ્તિ પામું કે પાસે વાંચીને?’ આમથી કંઈ નકકી થતું નથી હજી, છતાં આટલું તે હમજાયું છે કે-જે ફૂલનું વજન-કહે કે, આખા ફૂલનું વજન તેની પાંખડી' કરતાં ય હલકું હેય તેને ભલાફૂલ તે કેમ કહેવાય? તે ફૂલ નહિ, ફૂલની સુગંધ છે. તેમ જ જે સંદેશ લાવનાર, જેના સંદેશ કરતાં ય પાવરપુલ હોય તેને સંદેશવાહક તે કેમ કહેવાય? તે તે સંદેશને આત્મા-સંદેશને પિતા જ; અને જે નેજ સાગરની “મસ્તીને ઓર ખીલવે તેને કેવળ’ મેનું કહીને જ કેમ બેસી રહેવાય?તે તે સાગરનાં પ્યારા બાળકેઃ માતાની છાતી પર બેસી રમતા “દેવદૂતો જ! આટલાથી ય આપના પત્રનું ખરું “મૂલ્યાંકને થશે?
“..એ ચમકતી રેતી ભલે ચમકતી હૈય, પણ હશે જે તે રેતી પ્રાણહીન, મૂડદાલ શી; કદિય ઈચ્છશે નડિ કાળાંતરેય પણ...કે...કે પવિત્ર
