________________
ભાદરવો અને પરસ્પર એકબીજાની સાધર્મિક તરીકેની શ્વરદેવના ધર્મની આરાધના કરનાર તરીકે ત્યાં સ્થિતિને સવિશેષ ખ્યાલ આવે છે. આના આવી જમવાનું છે. અને જમાડનાર સાધનપરિણામે ધર્મીઆત્માઓ આત્મજાગૃતિને પામી સમ્પન્ન ધમીઓએ પિતાના પરમ બાંધવ તરીકે શકે છે. પિતાની શિથિલતાને ખંખેરી શકે છે, ગણીને તે જમવા આવનાર ભાઈઓની સેવાભાવે અને આના જેવા અન્ય અનેક કારણે, અવાંતર- ભક્તિ કરવાની છે. હકીક્ત એ છે કે, જમવા હેતુઓ, સાધમિકવાત્સલ્યના જમણેમાં સમા- આવનાર અને જમાડનાર આ બન્ને વર્ગો પિતએલા છે. પીઢ, દીર્ઘદ્રષ્ટા અને શાસ્ત્રીય મર્યાદાને પિતાની મર્યાદાને, ઔચિત્યતાને શાસ્ત્રોક્ત પીછાણનાર આત્માઓ આ કર્તવ્યના આવા વિધિપૂર્વક સાચવે તે અત્યારના સાધમિકપ્રકારના મૂળ ઉદ્દેશને સહેલાઈથી સમજી શકે છે. વાત્સલ્યન જમણે ખૂબ જ મહત્વના ધર્મ,
સાધન સમ્પન્ન ધર્મ સમાજે; આવા કર્તવ્ય તરીકે વેગ આત્માઓના જીવનમાં કઈ પ્રકારના સાધમિકવાત્સલ્યનાં ભેજન–સમા- અનેરી અસર, નિપજાવી શકે એ નિઃશંક છે. રનું આયોજન, કે જે કેવળ ધર્મવૃતિથીજ સાધમિકવાત્સલ્યના ભેજન-સમારંભ કરવામાં આવે છે, તેમાં ખૂબ જ સાવચેતી એ એક શાસ્ત્રી વિહત ધાર્મિક અનુષ્ઠાને છે. રાખવાની હોય છે, જમવા આવનાર મહાનુ- આવા અનુષ્ઠાનું વિધાન કરનાર, મહાપુરૂની ભાવ ધર્મી આત્માઓનું ઉચિત સન્માન પોતાની ધાર્મિક દ્રષ્ટિ, વ્યવહાર બુદ્ધિ, ઉપકાર બુદ્ધિ જાતે સાચવવું જોઈએ. પિતાના સાધમિ ભાઈ- આવાં પ્રકારના અનુષ્ઠાનની પાછળ રહેલી છે. એની દરેક પ્રકારની વ્યવસ્થા, મર્યાદા અને જેને ખૂબ વિવેક, ધીરતા અને ગંભીરતાપૂર્વક વિધિ જળવાઈ રહે તે માટે સાધન-સમ્પન સમજવી ઘટે. " ધર્મી વગે ખડે પગે ઉભા રહેવાની જરૂર છે. જે કારણે અકારણ ઉપકારી તે મહાપુરૂ- જમણની વેળાયે રીતસરની દરેક વ્યવસ્થા ની નિ સમ કરૂણ બુદ્ધિ માટે આપણને સહેજે પૂર્વક જમાડનાર સાધન-સમ્પન્ન આગેવાન બહુમાન ભાવ જાગ્રત થયા વિના રહે નહિ. ગૃહસ્થ ત્યાં રીતસર હાથજોડી સાધમિક ભાઈ- ધર્મકાર્યને અંગે આજે આપણા સમાજની એના દર્શન કરવા તે જમવાના સ્થાને આવે, ચોમેર તદન ભયંકર વાતાવરણ ધીરે ધીરેધીમાં કેઈની કઈ પણ પ્રકારની ગરબડ કે ઘંઘાટ ઝેરની જેમ પ્રચારને પામતું જાય છે. થતાં જાતે તેની તપાસ કરે, જમતી વેળાયે આ અને આવાં આપણું ઉપકારી પુરૂએ સૌ સાધમિભાઈઓને પોત–પિતાની ફરજ સમ- વિહીત કરેલાં અનેક સ્વ-પર કલ્યાણકર ધર્માજાવે. આ રીતની યોગ્ય વ્યવસ્થા જમાડનાર નુષ્ઠાનની સામેનાં પ્રચારકાર્યનાં ચક્રો, અમુક તરફથી શાસ્ત્રીય વિધિ મુજબની થવી જોઈએ. વર્ગ તરફથી એવી ચાલાકીપૂર્વક ગતિમાન થઈ તેજ ગ્ય પરિવર્તન આવી શકે. અને તેજ રહ્યાં છે કે, ભલભલા સમજી, શ્રદ્ધાળુ આત્માઓ જમવા આવનાર સાધમિકમાં કદાચ ઉતાવળ, પણ ક્ષણભર વિચારના વમળમાં ઝેકા ખાતાં અધિરતા વગેરે અવગુણો હશે, તે આવા અવસરે થઈ જાય છે. અવશ્ય દબાઈ જશે. તેમનામાં લાયકાત પ્રગટશે. આપણા પ્રયત્નનું અંતિમ આપણે માટે
કારણે કે, આવાં ધામિક જમણમાં જમવા તેમજ ધર્મરસિક ભવ્ય જનસમાજને માટે આવનાર સાધમિક તરીકે એટલે કે, શ્રી જિને- અવશ્ય કલ્યાણકર નિવડશે.
